 |
smallspy.moblo.pl
uczę się żyć tym co mam nie oczekując więcej doceniając każdy z oddechów który jest mi dany uczę się również cieszyć każdym nawet tym najbardziej pochmurnym pora
|
|
 |
|
uczę się żyć tym co mam, nie oczekując więcej
doceniając każdy z oddechów, który jest mi dany
uczę się również cieszyć każdym, nawet tym najbardziej pochmurnym porankiem
nie jest łatwo, choć staram się
ciągle mam nadzieje, że już nigdy nie będę spoglądała za siebie
wierzę, że nadejdzie taki dzień, kiedy będę w stanie stanąć w środku nocy na balkonie
i zacząć krzyczeć jak obrzydliwie jestem szczęśliwa.
|
|
| smallspy dodał komentarz: |
19 stycznia 2011 |
|
|
Właściwie chciałam być sama. Chciałam schować się ze swoim bólem. Z jakim bólem? Nie czułam bólu, czułam się tak, jakby lada moment miało na mnie spaść niewyobrażalne cierpienie..
|
|
|
|
Obudziłam się o 3 nad ranem, przytuliłam mocno powietrze i rozpłakałam się bez powodu
|
|
|
|
Bo dla mnie liczyło się, jak zacząć, a nie jak skończyć. Może dlatego, że wielu rzeczy nie kończyłam. Przerywałam znajomości, urywałam rozmowy. Nie mówiłam nawet "żegnaj". Po prostu znikałam, co wcale nie znaczy, że było mnie coraz mniej.
|
|
|
|
A ja wciąż dryfowałam przez życie jak radosny parostatek z przyczepionymi do burty rozbitkami, ale żadnego nie zamierzałam brać na pokład. Nie chciałam nikogo ratować. Nikogo uszczęśliwiać.
Pragnęłam innych emocji. Chciałam, żeby to mnie wspierano z narażeniem honoru i godności, nawet jeśli wpadłabym do jakiejś kałuży i chciała pokonać rekord kraulem.
|
|
|
|
Wiem, że nigdy nie będę szczęśliwa, ale zawsze mogę być radosna!
|
|
|
|
Moje wspomnienia z każdym rokiem wywołują we mnie
coraz słabsze emocje
i coraz głębsze wzruszenia
|
|
|
|
Przypuszczam,
że poradziłabym sobie bez Ciebie
|
|
|
|
Zaopiekuj się mną. Zaopiekuj się mną, bo jestem jeszcze mała. Obiecałeś.
|
|
| smallspy dodał komentarz: |
19 stycznia 2011 |
|
|
Nie wierzę w czary. Nie wierzę również w miłość od pierwszego wejrzenia, ale to nie to samo. Niektórym jednak przydarza się: spojrzą w lewo i w gardle ich zatyka, serce wali, krew skronie rozsadza. Ani jeść, ani spać. Podobno. Miłość? Urzeczenie, zafascynowanie, pragnienie, wariactwo - ale to nie miłość, która jest uczuciem najgłębszym, rośliną dojrzewającą powoli. Aby rozkwitła potrzeba wzajemnej troski, zbliżenia dusz stopień po stopniu, aż nie będzie tajemnic, barier, a sama tylko bliskość, jakby się było jedną osobą. Miłość jest dążeniem do jedności. Pełna jedność jest niemożliwa, zawsze gdzieś tam człowiek pozostaje samotny. Ale miłość drugiej osoby ułatwia istnienie, nadaje mu sens.
|
|
|
|
Dodaj komentarz