 |
siedzewkiniemegozycia.moblo.pl
Wiele tracimy wskutek tego że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.
|
|
 |
|
Wiele tracimy wskutek tego, że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.
|
|
|
|
stanęła przed nim, cała roztrzęsiona. zaciskając zęby, starała się na próżno powstrzymać łzy,spływające nieustannie po jej policzku. w drżącej ręce, trzymała przy skroni pistolet - zabiję się rozumiesz?! zabiję! - krzyczała dusząc się płaczem - uspokój się. jesteś w amoku, nie wiesz co robisz. oddaj mi ten pistolet - mówił do niej. starając opanować się własne emocje, wyciągał ku niej dłonie - zabiję się! - zagryzła wargę na tyle mocno, że zaczęła sączyć się z niej krew - nie zachowuj się jak desperatka! zabij się z naiwności, no proszę! zabij się - krzyczał z przekonaniem, że go nie posłucha -do końca życia będzie Cię dręczyć sumienie za to, że mnie nie kochałeś! - krzyczała w niebo głosy, ocierając rozmazany tusz końcem rękawa, wolnej ręki - rób co chcesz. jestem zmęczony tym całym przedstawieniem. wracam do swojej dziewczyny. ona jest warta uwagi,nie robiąc z siebie desperatki chcącej zwróci na siebie uwagę. - wyszeptał naciskając klamkę pokoju, usłyszał strzał broni. / abstracion
|
|
|
|
ponoć najpiękniejszy uśmiech ma ten, kto wiele wycierpiał. dlatego mój musi być idealny.
|
|
|
|
stali w deszczu, trzymali się za ręce. to było tuż przed jej domem. odprowadził ją. nie mówili nic, patrzyli na siebie. jej oczy nawet nie mrugnęły, jego błyszczały. rozeszli się po kilku minutach. nigdy więcej, nie zobaczyli.
|
|
|
|
siedziała na łóżku, z zakrwawioną dłonią. głowę spuściła na dół. płakała. łzy, bacznie wydostawały się na policzku, po nich spływały, kapiąc na czerwoną spódniczkę. nie czuła bólu dłoni, czuła ból serca, po stracie ukochanej osoby.
|
|
|
|
włączając odtwarzacz z ulubionymi piosenkami, przenosiła się w świat marzeń, poruszając się w rytm muzyki.
|
|
|
|
Nie chcę budować wszystkiego od nowa , tylko po to by znów usłyszeć od Ciebie te głupie 'tęskniłem' . Nawet nie wiesz, że tym samym burzysz to , co zdążyłam już ułożyć sama .
|
|
|
|
Siedziała z telefonem w ręku , ciągle odblokowując klawiaturę , nucąc przy tym ich nutę . Nie rozumiała , dlaczego ta cisza przeciąga się , przecież gdy tak robiła on zawsze pisał .
|
|
|
|
Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię. Będziesz szczęśliwy. Życzę Ci tego, wiesz ? I będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach,każdego pojedynczego ranka. Ale nic nie będzie takie samo jak te nasze chwile. Jak nasza samotność we dwójkę, jak nasze bycie razem ale osobno. W końcu to zrozumiesz...
|
|
|
|
Nie żywa. Nie martwa. Namacalna. Nie taka. Nie siaka. Nie żadna. Nie Twoja. Nie moja. Niczyja.
|
|
|
|
kiedyś o mnie zapomnisz.tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa, albo tak jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. zapomnisz jaki ból był wymieszany z pierwiastkami szczęścia i jak przyśpieszał oddech. zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. wszystko uleci z ciebie jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. i okaże się, ze scenarzysta,który to wszystko poskładał w swej malej główce, nie zrobił kariery,nie zarobił milionów, a zamarzł w parku z butelka taniego wina w ręku.Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię. oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. szczęście wypełni cię po brzegi, od paznokci u stop do końcówek rzęs. życzę ci tego, wiesz. i będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach każdego pojedynczego ranka. ale nic nie będzie takie samo jak te nasze chwile. jak nasza samotność we dwójkę, jak nasze bycie razem ale osobno.
|
|
|
|
Dodaj komentarz