 |
sialalagggggg.moblo.pl
'Jak on by to nazwał? Urażona duma. Zranione ambicje. Skrzywdzona godność. Splamiony honor. Jak nazwała by to ona? Złamane serce.'
|
|
 |
|
'Jak on by to nazwał? Urażona duma. Zranione ambicje. Skrzywdzona godność. Splamiony honor. Jak nazwała by to ona? Złamane serce.'
|
|
|
|
Mimo że ledwie ją znał, zobaczył dość, by dojść do wniosku, że jest jedną z tych osób, u których wyraz twarzy odzwierciedla każde uczucie. To rzadka cecha w dzisiejszych czasach. Często miewał wrażenie, że zbyt wielu ludzi gra i udaje w życiu, nosi maski i zatraca się w tym. Podobała mu się jej żarliwość, jej samokontrola i pewność siebie, a zwłaszcza podobało mu się to, że najwyraźniej nie była świadoma swoich zalet.
|
|
|
|
..dopiero teraz rozumiesz ile dla Ciebie znaczyła.. pragniesz jej oczu.. ust.. ciała.. marzysz by się wtuliła.. by Cię skrzyczała.. by była...
|
|
|
|
Finał i tak będzie taki, że on zostawi Cię pełen satysfakcji jak klient wydymaną dziwkę. ale nie to będzie najgorsze. najgorsze będzie to, że nawet Ci za tą 'usługę' nie zapłaci. zostawi jedynie napiwek w postaci złamanego serca, tryliona zużytych chusteczek i kilkunastu nieprzespanych nocy.
|
|
|
|
Dziś mnie nie obchodziło , że w szpilkach będą najwyższa, Nie obchodziło mnie to , że ktoś mnie zobaczy z butelką wina w dłoni. Szłam dumnym krokiem , w czarnym płaszczu w ulubionych szpilkach i niesfornie upiętymi włosami przez miasto. W duszy tylko myślałam że z Tobą było by lepiej kpić ze świata.
|
|
|
|
..bo kiedyś wrócą te dreszcze.! te miligramy szczęścia.!
|
|
|
|
..gdyby wiedziała, że tak trudno będzie puścić Twoją dłoń.. nie dotknęłaby jej nawet na jeden moment.. nigdy.!
|
|
|
|
..też umie zatrzepotać rzęsami i pomachać tyłkiem, by dostać to czego chce.. jednak woli osiągnąć coś osobowością i inteligencją niż dupą..
|
|
|
|
Nie mogę obiecać ci nieba,ale pokażę ci magię wspólnego oglądania gwiazd.
|
|
|
|
` Daj bucha , flaszkę i pięć minut a opowiem Ci o moim życiu ..
|
|
|
|
Nawet milczenie z nim miało inny wymiar - metafizyczny. To nie była jakaś tam niezręczna cisza, która uwierała i stawała się nieznośna. Nikt od niej nie uciekał. Nie wymyślał bzdur, byleby tylko przerwać tą niezręczność. Czasami ta cisza mówiła za nich. Tym niemym językiem tworzyła więź, silną barierę, przez którą świat nie mógł się przedostać.
|
|
|
|
Nie wiązałam z nim jakiś szczególnych nadziei. Wiedziałam, że mamy inny charakter, sposób spędzania wolnego czasu, inne zdanie w wielu sprawach.Jednak gdzieś na dnie serca zabolało jak odszedł. Spędzałam z nim sporo czasu, chyba nawet przyzwyczaiłam się do jego obecności w swoim życiu, wiele się od Niego nauczyłam - tych złych i dobrych rzeczy. /nofound
|
|
|
|
Dodaj komentarz