 |
samotnacisza.moblo.pl
Chciałabym wrócić do czasów gdy byłam gotowa skoczyć głową w dół bo wierzyłam że jestem nieśmiertelna..
|
|
 |
|
Chciałabym wrócić do czasów, gdy byłam gotowa skoczyć głową w dół, bo wierzyłam, że jestem nieśmiertelna..
|
|
|
|
Rozumiesz, skurwysyni się nie zmieniają. Może pozornie udają przemianę ale tak naprawdę ich traktowanie dziewczyn się nie zmienia. Wciąż mają głęboko to co czujesz, i zleją Cie dla pierwszej lepszej. Ale wiem, wiem ta grupa chłopców kręci najbardziej.
|
|
|
|
Dziwnie tak, kiedy na nikim Ci nie zależy. Nie czekasz na żadną wiadomość. Nie myślisz o nikim przed snem. Nie czujesz strachu, ze ktoś zniknie. Dziwnie. Bezpiecznie. Pusto.
|
|
|
|
Nie jestem idealna. Lubię przeklinać, chodzić zakazanymi drogami, za dużo wypić i kochać skurwieli, lubię.
|
|
|
|
znam tylko ćpunskie historie i pęknięte serce w tle.
|
|
|
|
Niedługo zrozumiesz co miałam namyśli mówiąc, ze takich dziewczyn jak ja się nie kocha.
|
|
|
|
Najszczęśliwszym dniem mojego życia był ten, po którym nie nadeszło jutro.
|
|
|
|
Postrzegam inaczej, tak inaczej niż każdy, dlatego możesz często nie rozumieć mojej jazdy
|
|
|
|
Mamo, Twoja mała córeczka chce umrzeć
|
|
|
|
Zemsta jest słodka, ale pamiętaj, że gdy odpowiesz dobrem na zło, świat stanie się przez chwilę nieco mniej beznadziejny.
|
|
|
|
-Kochałaś go ?
- Nie .
- To dlaczego z nim byłaś ?
- Bo myślałam , że po upływie czasu coś poczuję .
- Ii ?
- I nic . Złamałam mu serce , zrobiłam mu tysiące nadziei ale nie zakochałam się
|
|
|
|
Kiedy miałam 4 lata mama dała mi piękną porcelanową lalkę z bladą twarzą bez emocji, różanymi policzkami i chudymi nóżkami. Powiedziała mi, że jestem tak piękna jak ta lalka, ale jej twarz mówiła, że kłamie. Kiedy miałam 7 lat chciałam bardziej przypominać moją lalkę, więc chciałam przestać się uśmiechać, ale to było naprawdę trudne. Kiedy miałam 10 lat mama powiedziała mi, że jestem gruba więc pobiegłam do pokoju płacząc. Moja lalka spadła i rozbiła ramię posklejałam części, ale nadal było widać pęknięcia, więc wzięłam marker i narysowałam takie same na swoich nadgarstkach. Kiedy miałam 13 lat spędzałam dużo czasu sama w pokoju myśląc jak być bardziej podobną do mojej lalki nawet jeśli nienawidziłam jej, bo była piękniejsza niż ja. Kiedy miałam 16 lat przestałam jeść bo moja lalka też nie jadła. Teraz, linie na moich nadgarstkach zmieniły się w pęknięcia, moja twarz jest zmęczona, ale blada. Nie uśmiecham się i prawie nie jem. Popatrz, mamo, teraz wyglądam jak moja lalka.
|
|
|
|
Dodaj komentarz