|
princescolors.moblo.pl
nie rozumiem jak mogłeś mi to zrobić.
|
|
|
nie rozumiem,jak mogłeś mi to zrobić.
|
|
|
|
niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę niech umrę /black-lips
|
|
|
|
Każda lekcja wyglądała tak samo.Ona,siedząca w ostatniej ławce,oparta o ścianę.Wsłuchiwała się w dźwięki muzyki.Nie przywiązując uwagi do czegokolwiek wokół rysowała twarze przepełnione bólem,zmęczone nadgarstki i wystające kręgosłupy.
|
|
|
wszystko znika,gdy zamykam drzwi.
|
|
|
rób swoje i nie przeszkadzaj mi robić tego,co ja robię. Ty mnie nie obchodzisz i ja nie obchodzę Ciebie.
|
|
|
krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu.
|
|
|
'odeszli w nieznane,nie ma ich przy nas,ale są w nas,w naszych wspomnieniach. każda strata uczy nas czegoś nowego na przyszłość,należy wyciągnąć konsekwencje,przeanalizować to czego nie doceniliśmy,co powinniśmy byli zrobić i iść z tym przed siebie. jeszcze wielu odejdzie,czy to tragicznie czy nie. ból pozostaje w sercu,nie na pokaz - nie na czole. przez wszystko da się przejść, nie ma takiej możliwości,że się nie podniesiemy.'
|
|
|
miesiące minęły jak jeden dzień,a w sercu na zawsze te wspomnienia,Twój uśmiech.
|
|
|
'każdy moment w Twoim życiu,każdy ten emocjonalny moment,wpływa zdecydowane na (nasze) życie,na to jak potoczy się wszystko. ból jest najcenniejszą lekcją. w każdym wydarzeniu jest ukryta lekcja,z której trzeba wyciągnąć jak najwięcej.musisz doszukiwać się celu,które miało w sobie życie. samoobserwacja,spostrzegawczość,same chęci zauważenia,pomogą Ci ujrzeć,prędzej czy później, sens.najważniejsza w tym przypadku jest szczerość wobec siebie. bez niej nie ma mowy na odpowiedzenie sobie na pytanie "dlaczego to musiało spotkać mnie?". wszystko ma swoje złe i dobre strony,zapamiętaj to. są i chwile,które nie tylko uczą Ciebie,ale także osoby z Twojego otoczenia, korzystając z wydarzeń,które musiały Cię dotknąć. wykorzystuj to,co życie podłożyło Ci pod nos.'
|
|
|
'czas łagodzi wszystko,wszelaki ból,ale nie leczy. w każdej chwili możesz je rozdrapać. ślad pozostaje, tylko po to by nie zrobić takiej samej rany,w tym samym miejscu.''
|
|
|
siadając na parapecie,w ręku trzymając kubek gorącego kakao,po moich policzkach płynęły łzy,przeklinając cały świat.nie chcę słuchać już tych dennych melodyjek i wsłuchiwać się w ich tekst, który idealnie opisuję moją obecną sytuację.nie chcę spoglądać w gwiazdy i znów godzić się z tym,że nas już nie ma.nie chcę do tego wracać,chcę zapomnieć! chcę,abyś zniknął z mojego życia raz na zawsze,czy wymagam zbyt wiele? chyba tak..
|
|
|
wszystko powoli we mnie umiera.
|
|
|
|