|
primitivna.moblo.pl
czasami po prostu musisz odpuścić. nie dlatego że Ci nie zależy ale dlatego że w pewnym momencie duma powinna być najważniejsza bo potem tylko ona Ci zostaję. musisz
|
|
|
czasami po prostu musisz odpuścić. nie dlatego, że Ci nie zależy, ale dlatego, że w pewnym momencie duma powinna być najważniejsza, bo potem tylko ona Ci zostaję. musisz rozkurczyć palce i puścić coś, co do tej pory tak mocno próbowałaś utrzymać. nie zapomnisz, ale łzy będą kapać z wysoko podniesionych policzków, spadając zaraz u Twoich dziesięcio-centrymetrowych szpilek. Serce od razu Ci się nie zrośnie, ale za jakiś czas spojrzysz w przeszłość i pomyślisz, że straciłaś wszystko, ale nigdy nie straciłaś poczucia własnej wartości.
|
|
|
wspomnienia należy zachować, lecz nie można nimi żyć.
|
|
|
Nie boisz się ciemności, boisz się tego co może w niej być. Nie boisz się wysokości, tylko tego, że spadniesz. Nie boisz się ludzi, którzy są dookoła Ciebie, boisz się ich reakcji. Nie boisz się miłości, boisz się, że nie będzie ona odwzajemniona. Nie boisz się odejścia, boisz się, że nie przyzwyczaisz się do tego, że jego już nie ma. Nie boisz się znowu próbować, boisz się, że skończy się tak jak poprzednio.
|
|
|
Bywają momenty jak dziś, że zastanawiam się czemu tak bardo zależy mi na czymś, co z góry spisane jest na straty.
|
|
|
Trzeba kogoś naprawdę mocno kochać, żeby można było go znienawidzić.
|
|
|
Czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem co chce czuć serce. Czasem musimy po prostu powiedzieć sobie 'niech się dzieje co chce' i iść dalej.
|
|
|
tęsknota nie jest stanem, który mija. ludzie zwyczajnie się do niej przyzwyczajają i z czasem przestaje ona im przeszkadzać.
|
|
|
niektórych ludzi nie da sie zatrzymać. przychodzą tylko po to aby odejść.
|
|
|
ludzie wprost uwielbiają nas niszczyć. zrobią wszystko, abyśmy poczuli się źle, bezwartościowi, samotni. wystarczy chwila słabości, a oni to wykorzystają. zupełnie jakby ich całe życie polegało na czyhaniu na nasze upadki.
|
|
|
im bardziej chcesz zapomnieć, tym wyraźniej pamiętasz.
|
|
|
w miarę czekania przestaje się już czekać.
|
|
|
odejść dla czyjegoś dobra to jak nie zjeść kanapki, żeby jej nie skrzywdzić.
|
|
|
|