 |
|
Ja wiem ile zostało w nas ufności
Choć formy zniosła treść.
|
|
|
|
I teraz niczym Bóg słucham własnych 'nigdy'
i na usta ciśnie się ten smutn
|
|
|
|
Chyba coś popsuję. zgniotę, potnę, i wyrzucę. Chyba zacznę od siebie.
|
|
|
|
pogubiły się wszystkie słowa, co powinny wyjść z moich ust,
poukrywały się
|
|
|
|
Ile jeszcze we mnie samej sił,
By dalej żyć w taki czas?
|
|
|
|
sometimes when i say "i'm okay"
i want someone to look me in the eyes,
h
|
|
|
|
Nie mniej było pytań
Kiedy legły w gruzach
Konstrukcje sprawiedliwych.
|
|
|
|
Chyba coś popsuję. zgniotę, potnę, i wyrzucę. Chyba zacznę od siebie.
|
|
|
|
zmierzch zapada tu zbyt nagle.
|
|
|
|
Ile jeszcze we mnie samej sił,
By dalej żyć w taki czas?
|
|
|
|
i krzyczmy Victoria!
gdy po raz kolejny coś spie$%@#.
|
|
|
|
Dodaj komentarz