|
pepcius.moblo.pl
Nie zostawiaj mnie wiszącej na takiej łatwej do przerwania nici. Możemy to naprawić. Tylko uwierz. Złap mnie za rękę zacznijmy od nowa.
|
|
|
Nie zostawiaj mnie wiszącej na takiej łatwej do przerwania nici. Możemy to naprawić. Tylko uwierz. Złap mnie za rękę, zacznijmy od nowa.
|
|
|
to Twój świat nie chciał nas mieć..
|
|
|
Obiecałeś, że Ciebie nie stracę, że zawsze będziesz przy mnie, że zawsze mi pomożesz, jeżeli tylko będziesz potrafił. Kiedyś zapytałeś, co byłoby, gdybyśmy zerwali kontakt? Powiedziałeś, że byłoby Ci bardzo smutno i zrobiłbyś wszystko, żeby tak nie było. Ba! Powiedziałeś, że nie poradziłbyś sobie z życiem, że brakowałoby Ci mojej dobrej rady i nie wiedziałbyś, co masz robić.
Więc jak radzisz sobie teraz, gdy mnie nie ma? No proszę, powiedz jak? Bo nie walczyłeś o to, żeby nie wypaliła się ta przyjaźń, ani trochę. Mimo iż czuję, jestem pewna, że już nic z niej nie ma, wróć Przyjacielu, proszę. Tęsknię. Nasze wspólne piosenki już nie brzmią tak samo...
|
|
|
Kiedyś zawsze stałeś obok mnie i podawałeś mi rękę, gdy upadłam. Gdy zdarłam sobie kolano z pośpiechem je zdezynfekowałeś. Gdy z oczu leciały mi łzy szukałeś chusteczki, by je wytrzeć. A teraz nie ma kto mi podać ręki, trudno jest samej wstać, bo mam obdarte kolana, a policzki są mokre od łez, bo mój przyjaciel złamał me serce. Wróć. Taki sam jak kiedyś. I nie zostawiaj mnie już więcej, dobrze? Ja naprawdę sama sobie nie radzę, choć bardzo bym chciała.
|
|
|
Moje oczy mogą być twoją lornetką, kiedy będziesz za daleko od rzeczy ważnych. Może znajdziesz dzięki niej prawdziwą miłość, skoro ja się nie nadaję.
|
|
|
I zbyt mało miejsca na ścianie, by porządnie uderzyć się w głowę.. I za dużo miejsca w głowie, by gdziekolwiek Cię upchnąć.
|
|
|
Ona nie patrzy, bo czego oczy nie widzą, tego później nie jest żal. Ona nie chce wiedzieć, bo czego nie wie na pewno nie porani serca.
|
|
|
Serce w takich momentach kruszy się na kawałki.. Wczoraj miałam ochotę uderzyć sobie w twarz, bo myśli "o, ja głupia!" nie przynosiły żadnego efektu.
Wbrew pozorom to nie pochód porcelanowych lalek..
Dziwnie tak. Cenzura myśli.
|
|
|
Kręcę się na karuzeli własnych emocji.. Większość spraw została już załatwiona, zostało jeszcze parę.. Na myśl przychodzi tylko: "Czas nauczyć się żyć".. Życie daje czasem w kość, ale wystarczy się podnieść, iść swoją drogą dalej..
|
|
|
Skoro ucieczka nie zależy od własnych sił, niech chociaż zależy od wyobraźni, bo tej mi nie brakuje.
|
|
|
Dobry dzień na walenie głową w ścianę i wychodzenie z siebie.
|
|
|
Kiedy wreszcie będzie można spać? A tu noce bezsenne i usta już krwawią od wzywania Cię po imieniu, od przeklinania Twego imienia.. Słodycz, gorycz. Nic nie ma ponad.
|
|
|
|