|
paaaula19.moblo.pl
W owym czasie zapytała go czy to prawda że miłość jak mówiły piosenki może wszystko. Prawda odpowiedział jej ale dobrze zrobisz jeśli nie będziesz w to wierz
|
|
|
W owym czasie zapytała go, czy to prawda, że miłość, jak mówiły piosenki, może wszystko.
- Prawda - odpowiedział jej - ale dobrze zrobisz, jeśli nie będziesz w to wierzyć.
/ O miłości i innych demonach /
|
|
|
...patrz czarne gwiazdy na niebie,
pomyśl że jedna z nich jest tam tylko dla Ciebie...
|
|
|
Był jak kartka przysłana z wakacji, budząca marzenia o zmianie i egzotyce.
|
|
|
...Widzę to. Doskonale potrafię sobie wyobrazić 'nas'. Nie przypuszczałam, że myślenie o drugiej osobie może być takie łatwe, tak niezwykle naturalne.
"- Kiedy zorientowałaś się, ze go kochasz?
- Kiedy robiąc herbatę dla siebie zrobiłam dwie."
Prawda. Nie robię dwóch herbat, ale wiem o co chodzi. Czy to jest miłość? To, że budzę sie rano i wyobrażam sobie, że leżysz obok; to, że biorąc prysznic głaszczę się po ramieniu i szyi robiąc to tak, jak mógłbyś to robić ty; to, że myślę o tobie przez cały dzień, na każdym kroku, stale. Czy TO jest miłość?
Co teraz robisz? Czy myślisz o mnie? Bo widzisz, ja już myślę za nas dwoje...
|
|
|
Chcę nagle wiedzieć, od którego punktu mój smutek ma sens, a radość ma swój powód. Chcę także wiedzieć, do którego punktu wolno mi dojść w moich nadziejach.
|
|
|
Słowami można zastąpić zapach i dotyk. Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi. Zapach można tak opisać, że nabierze smaku i kolorów.
/Samotność w sieci /
|
|
|
czy wiesz co każde moje słowo znaczy?
jeśli nie to krzycz - postaram się wytłumaczyć.
radość umyka w wodospadzie zdarzeń.
twój uśmiech to coś, o czym dziś marzę.
|
|
|
Jestem więźniem kaprysów własnego umysłu.
|
|
|
miłość [...]
to cholerna niepewność,
kiedy znowu staniesz w drzwiach,
i to czy zobaczę Cię napewno.
|
|
|
Za dużo mówię, za dużo czuję, za mało wiem na pewno.
|
|
|
tak jak każde z nas
dwie połowy masz;
jedna twoja - druga to ja.
[...]
może bardziej hałaśliwa, nieznośniejsza,
może bardziej dokuczliwa i sprośniejsza,
ale zawsze twoja - drugiej części twej ostoja.
|
|
|
wiadomo maj, te sprawy,
drzewa całe w pąkach,
serce pojemne jak przedwojenna wanna
i pragnienie by ją wypełnić.
uwiodła mnie przepaść jednego spojrzenia...
|
|
|
|