 |
otrzepsiezkurzu.moblo.pl
W innym życiu sprawiłabym byś został Żebym nie musiała mówić że jesteś tym który odszedł. Katy Perry
|
|
 |
|
W innym życiu sprawiłabym, byś został,
Żebym nie musiała mówić, że jesteś tym, który odszedł. / Katy Perry
|
|
|
|
- Chcesz znać prawdę? - spytała, nie czekając na odpowiedź. - Usiłuję jakoś przetrwać dzień, zachowując dość siły, by stawić czoło następnemu.
|
|
|
|
Nie, ja nie tęsknię za nim . Po prostu nie pamiętam jak się uśmiechał
|
|
|
|
` Możesz go ignorować, możesz się wściekać, może wydawać się nieludzki, może zadawać ból, ale jeśli go kochasz, nie pozwól mu odejść `
|
|
|
|
z gorącą herbatą, do której wycisnęłam obie połówki cytryny, siadam na schodach, opierając plecy o chłodną ścianę korytarzu. opuszkami palców błądzę po kubku, który kiedyś Mi podarował. spoglądam na kuchnię, po której o tej porze normalnie wariowalibyśmy w poszukiwaniu czegoś do zjedzenia, a teraz będąc sama, straciłam już nawet apetyt. patrzę na drzwi, których dzwonek dawniej odzywał się częściej lub po prostu częściej same były otwierane. teraz, próbuje się przez nie przecisnąć tylko pies. upuszczam kubek, który rozbija się na setki części, a herbata rozlewa się na sam dół. pies, siada obok, tak jakby chciał powiedzieć 'nie martw się, mała. wszystko będzie dobrze'. ale Ja wstaję i uciekam, ponownie zamykając się w swoim pokoju na kilka kolejnych godzin, tylko po to, by nauczyć się zatrzeć wspomnienia związane z Tobą.
|
|
|
|
Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.
|
|
|
|
Napisz do mnie, potrzebuję dzisiaj rozmowy bardziej niż kiedykolwiek.
|
|
|
|
“ NIE MA ŻADNYCH POWROTÓW. ”
|
|
|
|
Nic nie boli bardziej od obojętności.
|
|
|
|
- uparta, dumna, honorowa, często wścibska i bezustannie narzekająca. - wymienił po pytaniu o to, jakie cechy lubi we mnie najbardziej. zrobiłam wielkie oczy, omal co nie nalewając wody obok szklanki, a nie do jej środka. westchnął wstając od stołu. zabierając dwa kubki, z krótkim 'chodź' ruszył do mojego pokoju. - kocham te cechy, bo inni ich nie znoszą. kocham je, bo Cię charakteryzują, a faceci zapoznając się z nimi, dają sobie spokój. prawie byłem jednym z nich, gdybym nie wyszedł wtedy po pierwszej kłótni. gdybym wkurwiony nie spalił szluga i nie uświadomił sobie pewnej kwestii. tamtego dnia serce krzyczało do mnie przeraźliwie. cholerne 'nie spierdol, bo to skarb!'. teraz wiem, że pod tymi cechami kryje się brylant, Twoja dusza. wiesz, co mnie w tym jara najbardziej? - mruknął zaczepnie, na co posłałam Mu uważniejsze spojrzenie. pocałował mnie lekko w usta, a nie oddalając się, szepnął: - jesteś moja, w końcu.
|
|
|
|
i stojąc przy ołtarzu spojrzała mu w oczy. chciała jeszcze raz zobaczyć go takiego jakim jest teraz. zaraz będą po ślubie, wszystko przecież się zmieni. patrzyła tak w te brązowe oczy i wiesz co? po raz pierwszy od kilku lat pożałowała, że nie są one zielone. że nie należą do niego. coś ją zabolało. coś starego, zakopanego pod stertą zmartwień i sztucznego szczęścia. to jej dawna miłość. obudziła ją w sobie i teraz domagała się, by wpuściła ją już na dobre do swego serca, tak jak kiedyś - zacisnęła pięści, powstrzymała łzy, uśmiechnęła się słabo i wypowiedziała ledwo słyszalne: 'tak'. nie mogła pozwolić, by dawne uczucie do tamtego zrujnowało jej życie. chciała je raz na zawsze pogrzebać, choć dobrze wiedziała, że tak naprawdę to ono nigdy nie umarło.
|
|
|
|
Jak ludzie rzeczywiście tęsknią to się spotykają, a nie pierdolą, że bardzo, bardzo tęsknią.
|
|
|
|
Dodaj komentarz