 |
|
Czułam rosnącą nienawiść. Zdawałam sobie sprawę, że mimo wściekłości i żalu do tej pory nie czułam wobec ciebie nienawiści. Nie takiej prawdziwej. Ale teraz… Teraz cię znienawidziłam. Nienawidzę cię nienawiścią tak silną, jakiej nigdy w życiu nie czułam wobec nikogo. Pragnę cię skrzywdzić, żeby ci się odpłacić. Gdybym cię spotkała i miałabym przy sobie nóż, bez żalu wbiłabym ci go w serce.
|
|
|
|
Spojrzała na niego, na tę elegancką postać o bladej twarzy , stojącą pomiędzy innymi ludźmi. Jeszcze nigdy przedtem nie był w jej oczach taki … taki piękny. Ale miał w sobie coś obcego. Nie tylko cudzoziemskiego, ale nieludzkiego, bo żaden człowiek nie mógłby roztaczać wokół siebie atmosfery takiej obojętności i powściągliwości.
|
|
|
|
i możesz teraz paść mi do stóp, bo jedyne co Ja Ci powiem to słodkie ' jak już czyścisz sobą szmaciarzu podłogę, to w salonie jej nie myłam. '
|
|
|
|
Kocham to, myślałam mocniej ściskając jego rękę. Kocham z nim być. Proszę, proszę, proszę, niech to się nie kończy... A jednak.
|
|
|
|
Jestem jak żółty M&M's : '-Czy ty kiedykolwiek zmądrzejesz? -Absolutnie nie...'
|
|
|
|
Pozostawał jeden jedyny sposób, a mianowicie powiedzieć całą prawdę, nie ukrywając niczego. Otworzyć się przed nim, jak nie otworzyła się nigdy przed nikim. Chciała tego. Chociaż wiedziała, że kiedy skończy, on się od niej odwróci. Ale musiała uświadomić go, kim jest.
|
|
|
|
Poczułam na ustach jego pocałunek. I… To było aż tak proste. Wszystkie pytania zyskały odpowiedzi, wszystkie wątpliwości zniknęły. Poczuła nie tylko namiętność, ale też wszechogarniającą czułość i miłość tak silną, że aż zadrżała w środku. Przeraziłaby intensywność tego uczucia, gdyby nie to, że przy nim nie musiała bać się niczego.
|
|
|
|
- Ty płaczesz ?
- Nie kurwa ! podlewam powieki !
|
|
|
|
Uczę się na błędach. A te nieprzespane noce i tony zużytych chusteczek, były dla mnie cenną lekcją. Nie warto oddawać drugiej osobie swojego serca. Zazwyczaj go nie zwraca, a jeżeli już, to w tragicznym stanie.
|
|
|
|
Zazwyczaj jest tak: dwa, może trzy, spokojne dni. Później przyjdzie panika. Następnie apatia. Kryzys w postanowieniach. Złość. Nienawiść. Tęsknota. I tak dalej, i tak dalej, aż w końcu dociera się do tego miejsca, gdzie już nie ma żadnych emocji.
|
|
|
|
Najłatwiej byłoby przedawkować, ale to takie nieprzewidywalne w skutkach, a poza tym łatwo to potraktować jako wołanie o pomoc i zbyć wzruszeniem ramion. Musiał uwierzyć, że naprawdę tego chciałam. Musiałam wybrać sposób który nie pozostawiłby żadnych wątpliwości – i oczywiście jednocześnie dopilnować, żeby już po wszystkim jednak sporo ich pozostało.
|
|
|
|
Najłatwiej byłoby przedawkować, ale to takie nieprzewidywalne w skutkach, a poza tym łatwo to potraktować jako wołanie o pomoc i zbyć wzruszeniem ramion. Musiał uwierzyć, że naprawdę tego chciałam. Musiałam wybrać sposób który nie pozostawiłby żadnych wątpliwości – i oczywiście jednocześnie dopilnować, żeby już po wszystkim jednak sporo ich pozostało.
|
|
|
|
Dodaj komentarz