 |
|
- nienawidzę, nienawidzę, nienawidzę... - ale przecież kochasz. - spierdalaj, nie widzisz że sobie wmawiam, że nienawidzę?!
|
|
|
|
Zawsze będziesz mój, bo nigdy nie zabronisz mi marzyć.
|
|
|
|
Weź mnie kurwa nie wkurwiaj, bo jak się kurwa wkurwię, to cie kurwa rozkurwie.
|
|
|
|
Jaki masz problem, kochanie, że musisz żyć w taki sposób? Że musisz budować mury, żeby nie dopuszczać do siebie ludzi? Że nie umiesz nikomu zaufać? Co z tobą jest nie tak?
|
|
|
|
Miłość jest chorobą, z której nikt nie pragnie się wyleczyć. Ten kogo dotknęła, nie chce wrócić do zdrowia, kto cierpi z jej powodu, nie szuka lekarza.
|
|
|
|
Chciałabym mieć obok siebie dodatkowe 36.6 stopni Celsjusza, które by mnie ogrzewały i były tylko dla mnie.
|
|
|
|
ze łzami w oczach usiadła na kanapie. popijając gorącą czekoladę, zaczęła opisywać najpiękniejsze chwile, które z Nim spędziła. wiedziała, że to zadanie nie do wykonania. nie dało się zliczyć tych najwspanialszych momentów. kręciło jej się w głowie. zaczęła wspominać te chwile, kiedy sekundy dzielili na dwoje, aby każda minuta była dłuższa. kiedy wszystko było takie łatwe, proste. kiedy potrafili godzinami rozmawiać o jednym, a temat zdawał się niewyczerpujący. zaczęły trząść jej się ręce, upuściła pusty już kubek na podłogę. nadeszła ta sekunda, kiedy dziewczyna zrozumiała, że tak na prawdę nie ma już nic.
|
|
|
|
Niechętnie wysuwałam dłoń z jego uścisku. Całym sercem żałowałam, że nie mogłam po prostu zostać z nim sama, że musimy zajmować się światem.
|
|
|
|
Czasami chciałabym żeby ludzie uważali mnie za chorą psychicznie osobę. Mogłabym wtedy płakać, krzyczeć, stroić fochy zamykając się w swoich czterech ścianach przeklinając życie bez obawy że naruszy to moją dobrą opinię. Kogo bowiem zdziwiłoby takie zachowanie skoro jestem wariatką ? Mam już dosyć tłumienia w sobie tych ciężkich myśli.
|
|
|
|
Nie umiała kłamać. Była najgorszym kłamcą na świecie. Czasami zastanawiała się, czy aktorstwo nie kusiło jej głównie dlatego, że zyskiwała jedyną okazję mówienia nieprawdy a taki sposób, że mogło jej to ujść na sucho.
|
|
|
|
Nie jestem wyjątkowa, co do tego nie mam żadnych wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach, wiodę zwyczajne życie. Nikt nie postawi pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie. Lecz kocham, całym sercem i duszą, a to moim zdaniem wystarczająco dużo. Kiedy na Niego patrzę, myślę wyłącznie o tym, że w końcu nadejdzie czas, że już nie będę mogła go oglądać. Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać jednej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe. Jest ucieleśnieniem mych marzeń. Dzięki Niemu stałam się tym, kim jestem.
|
|
|
|
Nie jestem takim popychadłem, za jakie wszyscy mnie biorą. Umiem na własny sposób walczyć o swoje. W końcu go zdobyłam . Wszelkie dręczące mnie w związku z tym rozterki zniknęły w chwili, gdy wziął mnie za rękę i zobaczyłam, jak jego twarz rozjaśnia miłość. Wtedy wiedziałam, że się nie pomyliłam : naszym przeznaczeniem było się spotkać. Moim – zakochać się, jego – rozpierdolić mi życie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz