 |
ogarnijkochanie.moblo.pl
Nigdy nie będę dziwką ! zaśmiała się dźwięcznie. Gdy podchodzę do latarni one gasną . Twój blask przyćmiewa wszystko powiedział z nutą ironii '
|
|
 |
|
- Nigdy nie będę dziwką ! - zaśmiała się dźwięcznie. Gdy podchodzę do latarni - one gasną . - Twój blask przyćmiewa wszystko - powiedział z nutą ironii '
|
|
|
|
Udawało jej się przewyciężać swoje małe słabości, ale poniosła klęskę w sprawach ważnych. Roztaczała wokół aurę kobiety niezależnej, choć rozpaczliwie potrzebowała kogoś obok siebie. Była w różnych miejscach, gdzie zwracała na siebie uwagę, ale noce z reguły spędzała samotnie [...], patrząc na rozregulowany telewizor. W oczach przyjaciół uchodziła za wzór godny naśladowania, traciła większość swojej energii, usiłując być zawsze na miarę takiego obrazu siebie, jaki sama stworzyła
|
|
|
|
mówię coś, a w głowie mam stare numery telefonów, nieaktualne adresy, mnóstwo BARDZO wulgarnych wyrazów.
|
|
|
|
ja nie wybaczam niczego. nawet jeśli w piątej klasie zwędziłeś mi pomarańczową kredkę, to jesteś już zawsze na mojej czarnej liście, draniu.
|
|
|
|
Siedziała w autobusie, nareście niecierpliwie czekany powrót do domu. Czasem zerknęła na niego. Siedział na przeciewko. Wspominała jego poważną twarz, która tak bardzo zmieniała się, gdy okryję ją uśmiech. Czesto słuchał muzyki i patrzył nieobecnym, jakby smutnym wzrokiem w dal. A ona? Nie żyłą nadzieją, pogodziła się z losem. Tylko czasem, gdy go spotkała, nie chciała być tym, kim jest
|
|
|
|
Był zabawny, mieli podobne poczucie humoru. Bez pretensji i udawania poświęcał jej czas, który wykorzystywała cały, do ostatniej minuty. Zrobiła z niego powiernika swoich myśli, tych najskrytszych, najintymniejszych. Dziś jest jakoś smutno, za późno. Zanim zauważyła, już była zakochana
|
|
|
|
'nie musimy zadawać pytań . wiemy , czy zrobić herbatę czarną czy zieloną , czy szpinak to przyjaciel czy wróg , czy potrzebna jest szklanka ciepłego mleka , by ukoić rozkołatane myśli przed zaśnięciem . wiemy , jakie rozrywki lubi przyjaciółka , jakie książki , jaką muzykę . wiemy , jakie kwiaty sprawią jej radość i jaki zapach ją oczaruje . znamy swoje dziwactwa . i tak każde nasze spotkanie jest jak powrót do przytulnego domu
|
|
|
|
Taka była prawda o moich uczuciach. Nie wiedziałam, czy w ogóle mam jakiś wybór. Znałam prawdę jeśli to rzeczywiście była prawda ale nic więcej nie mogłam zrobić. Wystarczyło, że pomyślałam o nim : o jego głosie, jego hipnotyzującym spojrzeniu, magnetycznej sile jego osobowości Niczego tak bardzo nie chciałam, jak tego, by z nim być. Nawet jeśli Nie, nie chciałam teraz o tym myśleć. Nie tu, w samotności ...
|
|
|
|
W końcu chociaż raz mogla spokojnie wyjść usiąść pod lasem późna pora . wziac do rąk kubek z ciepłym kakao i wszystko przemyśleć. tak bardzo chciała wiedziec jak będzie wyglądało jej życie za dzień czy dwa. lecz zawsze gdy o tym myslala ogarniał ją lek . najpierw myslala co osiągnęła , później myslala o Nim . wiedziała że nic jej po życiu marzeniami . poraz kolejny , zamknęła oczy usiadła skulona pod ulubionym drzewem , włożyła słuchawki w uszy . włączyła muzykę , po chwili z jej oczu popłynęły łzy , i kolejny raz zastanawiala się dlaczego to nie mogą być łzy szczęścia.
|
|
|
|
W najmniej spodziewanym momencie jedna rzecz potrafi przypomniec o tym wszystkim , o czym probowalismy zapomniec przez dlugi okres czasu . I znow wszystko kojarzy sie tylko z Nim . Zamykajac oczy widzimy znow te oczy , usmiech , gesty charakterystyczne dla Niego. Kiedys tak irytujace spojrzenia i usmiechy, dzis oddalabym wszystko , zebys tylko popatrzy na mnie tak jak wtedy. Nie chce miec tej pieprzonej nadziei ! Nie chce widziec Jego osoby , bo kazda czesc ciala krzyczy , ze nadal mnie kocha . Nie chce wiedziec jego oczu , bo w nich widze ta nasza , mala milosc . Chce nie czuc nic .
|
|
|
|
Jestem mieszanką czegoś dziwnego, co gotuje się na parze z bazylią, majerankiem i dodaje się odrobinę żalu, nostalgii i szczęścia. Sama już nie wiem czy jestem szczęśliwa czy nie. Zgubiłam się, czuje te zmiany, ciągle. Brak mi czegos, stanowczo. Sama jeszcze nie wiem co to jest, ale brak mi. Może wiem co to i wiem co doprowadza mnie do szału, ale sama nie chcę się przed sobą przyznać. Nie zawsze jest tak jak chcemy. A ja jestem mistrzynią w komplikowaniu sobie życia. Powinnam dawać z tego lekcje.
|
|
|
|
Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechcę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz