 |
niepachniesztaksamo.moblo.pl
Czasami wydaje nam się że to co robimy jest słuszne i tym zachowaniem chcemy wyróżniamy się z tłumu co budzi w innych ludziach skrajne emocje. To jest nasz błąd który
|
|
 |
|
Czasami wydaje nam się, że to co robimy jest słuszne i tym zachowaniem chcemy wyróżniamy się z tłumu, co budzi w innych ludziach skrajne emocje. To jest nasz błąd, który powinniśmy jak najszybciej naprawić, tyle że przez te naprawy mogą tworzyć się kolejny problem. Dużo ludzi na tym świecie zmienia się by pasować do otoczenia, staje się kimś kim się nigdy nie było. To wszystko zaczyna nas napędzać jak kołowrotek i zapominamy o tym kim jesteśmy, o naszych wartościach. Nie zmieniajmy się, by być kimś lepszym, doceniajmy siebie, to co mamy i co możemy zaoferować. Natura jest na tyle bogata, że każdy z nas jest inny i na swój sposób wyjątkowy.
|
|
|
|
Mam wywalone na wszytko na czym nie zależy mi w dużym stopniu, więc na większość rzeczy, sytuacji i ludzi. Hmm. Nie jest źle, liczą się ważni znajomi. Momentami mam wrażenie, że gubię się sama w sobie, ale to tylko jakieś dziwne zachwiania związane ze złym dysponowaniem czasem, dziwną pogodą i jeszcze inną masą mniej wpływających przyczyn, więc to jest mylne. Mam czas na regeneracje, zmienienie podejścia- z tym akurat nie mam co się zastanawiać, bo po mimo wielu prób nigdy mi to nie wyjdzie, no ale można zawsze się połudzić. Może to i dobrze, może nie ma większej potrzeby na zmiany. Jedyne co muszę zmienić to. Raczej wznowić systematyczność własnych działań. Rozleniwiłam się i wpadłam w wieli nieład i chaos. Mam obawy, że wakacje co do tego nie zrobią mi na dobre, ale odpocznę psychicznie jak i zarazem fizycznie. Bedzie dobrze!
|
|
|
|
Czuje do siebie taką złość, że podczas przełykania śliny, zatyka mnie od środka, lecz w pełni sił cieszę się, że są już PRAWIE wakacje. Spontanicznie spakuję w walizkę najpotrzebniejsze rzeczy i nie mówiąc nic nikomu, wyjadę sobie gdzieś, gdzie nie znajdzie mnie nikt. Gdzie będę mogła sama przemyśleć wiele spraw, gdzie wsłucham się w śpiew ptaków i morza szum.
|
|
|
|
Jadę autobusem, słuchawki na swoim stałym miejscu, muzyka w uszach dudni, a ja ogarniam wzrokiem świat znajdujący się za tą brudną szybą, szukam w Nim Ciebie.
|
|
|
|
Pamiętaj nie zmieniaj się dla niego. Nie udawaj kogoś kim nie jestes. Jeżeli on nie pokocha ciebie, twoich wad, to nie jest dla Ciebie, nie jest Ciebie wart. Proste. Bądź taka jaka jesteś. A jesteś niezwykła, musisz tylko w to uwierzyć. Trafisz na pewno na kogo kto pokocha cię w 100%. I będziesz dla niego ideałem, jedynym sensem życia.
|
|
|
|
...uśmiech, jaki teraz jest na twarzy. Czuła, że ta gwiazda czuje to co ona i ją rozumie w tych wszystkich beznadziejnych dla niej sytuacjach. Nie umiała z nikim o tym pogadać, bała się.. A jej nic nie musiała mówić wszystko wiedziała. Poczuła się tak dobrze, bezpiecznie. Nagle nie wiadomo skąd gwiazda zniknęła. Rozglądała się po całym niebie, lecz nie znalazła takiej samej gwiazdy. Poczuła jak po plecach przechodzą jej dreszcze. Położyła się do łóżka, lecz nie mogła zapomnieć o tej gwieździe. Powiedziała sobie w myślach kochałam tamten stan. Kochała się tak PRAWDZIWIE uśmiechać. Chciałaby tak codziennie widzieć tą gwiazdę.
|
|
|
|
Jak co dzień wieczór poszła do swojego pokoju. Usiadła na parapecie w ciszy wieczoru. Nikt nie mógł jej przeszkodzić, przecież Nikt na nią uwagi swojej nie zwracał w domu. Oparła swą głowę o futrynę okna. Popatrzyła tak bardzo wysoko przez szybę. Patrzyła się w górę i chciała skupić swój wzrok tylko na tym. Patrzyła w ta ciemność Spoglądając nocy, w te piękne błyszczące gwiazdy, które wywołują choć na chwile na jej twarzy uśmiech. zobaczyła gwiazdę która miała wyjątkowe światło i błyszczała najwspanialszym blaskiem. Nigdy wcześniej nie spotkała tej gwiazdy. Wpatrywała się w nią cały czas. Jej oczy mrużyły się do siebie wiedziała w swoich myślach, że chcą już odpocząć od tego dnia by jutro się znów obudzić. Ale NIE! Chciała pozostać z ta wyjątkową gwiazdą. Była po prostu przy niej prze szczęśliwa. W końcu pojawiał się jej PRAWDZIWY uśmiech. Już nie wiedziała co to znaczy uśmiechnąć się tak PRAWDZIWIE. Przecież cały czas uśmiechała się ? tak uśmiechała się ale to nie był ten PRAWDZIWY uś
|
|
|
|
To nie była historia ze średniowiecza typu Tristan i Izolda, ani też miłość typu Bella i Edward. To była miłość typu, `ona kocha, on ma to w dupie`
|
|
|
|
Minęło pół roku. Nauczyłam się spokojnie oddychać, wcześniej zasypiać, normalnie funkcjonować. Czasami tylko spotkam Ciebie i wtedy uczę się tego wszystkiego od nowa..
|
|
|
|
Czy gdybym umierała w Twych ramionach i poprosiłabym 'Kochanie uśmiechnij się dla mnie raz jeszcze, chce odejść szczęśliwa' zrobiłbyś to dla mnie?
|
|
|
|
Amorku proszę. Traf go kurwa traf!!! ♥
|
|
|
|
był sobotni wieczór, koleżanka wyciągnęła mnie na spacer. szłyśmy w milczeniu, gdy nagle powiedziała `wiesz? mogłabyś już Go sobie odpuścić, przecież On Cię nie kocha. `spojrzałam na nią, jak gdyby kazała mi zrobić najtrudniejszą rzecz na świecie, wręcz nierealną do wykonania. nie chciałam nic mówić, gdy rozmowy schodzą na Jego temat zawsze zaczynam płakać. jednak ona nie dawała za wygraną ` przecież nigdy nie będziecie razem, nigdy. rozumiesz? nigdy!` zdenerwowała mnie tym cholernie. `chcesz mnie pogrążyć, czy mi pomóc?! bo już sama nie wiem! ` odpyskowałam i przyspieszyłam kroku. dogoniła mnie, tłumacząc : `bo ja już nie rozumiem. naprawdę nie rozumiem tej Twojej miłości. za co Ty go w ogóle kochasz?! ` westchnęłam. zwolniłam kroku, i starając się nie rozpłakać, wyszeptałam `nie kocham Go za coś, kocham Go mimo wszystko.` ona już o nic nie pytała, nic nie mówiła - po prostu zrozumiała, nareszcie zrozumiała.
|
|
|
|
Dodaj komentarz