|
nadziejaumieraostatnia.moblo.pl
i kupie sobie skarbonkę z napisem : 'zbieram na szczęście' .
|
|
|
i kupie sobie skarbonkę z napisem : 'zbieram na szczęście' .
|
|
|
Patrząc na Twoją dłoń wiem, że moja pasowałaby do niej idealnie.
|
|
|
A mówiłam, że już nigdy się nie zakocham.. miłość podeszła do mnie znienacka,kopnęła mnie w dupe, związała mi ręce,zakryła oczy i otworzyła drzwi do serca ..
|
|
|
'Czasami patrzysz na mnie tak jakby Ci zależało, wtedy widzę w Tobie chłopaka w którym się zakochałam. Mimo wszystko udaje że mi nie zależy, bo tak jest łatwiej.'
|
|
|
'- Widzisz ją ? - Tą małą ? - Tak. Najmniejszą wzrostem, ale największą sercem ... - Czy ona ma kłopoty ? - Ma.. Niestety ... - Jest jej ciężko ? Biedna ... - Nie lituj się ! Ona jest silna. Ona ma coś, czego my nie mamy ... - Co ? - Nadzieję. Tak wielką jak nikt. I.. - I co ? - I wiarę. - Patrz ! Łza skapnęła jej z niebieskich oczu. - Wiem, to nie jej pierwsza łza, ale widzisz ona się lekko uśmiecha. - Myślisz, że spełnią się jej marzenia ? - Nie bój się ! Pamiętaj ! Dusza nie znałaby tęczy, gdyby oczy nie znały łez. ; ))'
|
|
|
"I wiesz co? Mimo wszystko byłeś najlepszym błędem mojego życia."
|
|
|
"- Może masz rację.. Ale na pewno jest jakaś rzecz która Cię dręczy.. Na pewno jest coś, co chciałabyś zmienić...- Tak.. jest jedna.. Nawet nie wyobrażasz sobie, jak bardzo chciałabym żebyś mnie pokochał..."
|
|
|
"Teoretycznie jesteś dupkiem, ale praktycznie całym moim światem."
|
|
|
miłość ?! nie dziękuje !! dlaczego ??!! ona rani !!
|
|
|
Bądź mym Edwardem, pier.dol.onym Romeem, a nawet Shrekiem, ale bądź.
|
|
|
- Naszym największym wrogiem jest miłość...Miłość jest jak morderca. Wcale nie jest ślepa. To kanibal o wyjątkowym ostrym wzroku. Przypomina wiecznie głodnego owada. - A co jada ? - Przyjaźń...pożera przyjaźń !
|
|
|
Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce- to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki.
|
|
|
|