 |
myhouseismycastle.moblo.pl
leżała z głową na kolanach swojego najlepszego przyjaciela. wiesz to beznadziejne uczucie kiedy chcesz dać komuś szczęście ale ten ktoś jest szczęśliwy bez Ciebie
|
|
 |
|
leżała z głową na kolanach swojego najlepszego przyjaciela. - wiesz, to beznadziejne uczucie, kiedy chcesz dać komuś szczęście, ale ten ktoś jest szczęśliwy bez Ciebie. - powiedziała. - Ty go nadal kochasz.- to nie było pytanie. - czasem tylko trochę. a czasem kurewsko bardzo. - odpowiedziała ze łzami w oczach.
|
|
|
|
nigdy nie będę miała jego brudnych skarpetek pod łóżkiem, jego wody po goleniu na mojej półce w łazience i odgłosów Counter Strike w pokoju obok. uświadamiając to sobie rozpłakałam się jak mała dziewczynka na widok spadających na ziemię lodów.
|
|
|
|
i masz ochotę wyrzucić wszystko przez okno .. ale nie da się. choćbyś nie wiem jak próbowała. nie możesz przestać o nim myśleć. wciąż rozpamiętujesz spotkania. każdy dotyk, który odczuwałaś na swoim ciele z podwójną siłą. kiedy całował cię tak brutalnie .. pamiętasz jak trudno było ci się od niego odkleić? kiedy wiedziałaś, że wkrótce musi iść .. te wspomnienia uświadamiają ci, że tak na prawdę to on był jedyną osobą wartą tych wszystkich wylanych przez ciebie łez.
|
|
|
|
właśnie wtedy, kiedy staliśmy obok siebie i pozwoliłeś mi wyjąć sobie słuchawkę z ucha, żebym mogła zobaczyć, czego słuchasz, poczułam że cię kocham.
|
|
|
|
chciałam tylko choć raz poczuć się jak dorosła. założyłam buty na obcasie, usta pomalowałam szminką, ubrałam ciemną sukienkę do kolan. i weszłam w świat dorosłości. doznałam czegoś czego się nie spodziewałam. zamiast wolności , swobody i samodzielności utonęłam w problemach, złości, a co najgorsze to poczułam co to miłość. co to jest nieodwzajemniona smutna miłość.! wyszłam ze świata dorosłości ze złamanym i bardzo kruchym sercem.
|
|
|
|
poszła do niego i nic nie mówiąc wręczyła mu walizkę. on złapał ją za rękę i zapytał co tam jest. powiedziała że to jest jej szczęście. zdziwiony jej odpowiedzią otworzył walizkę. była ona pusta, nic w niej nie było. stała przed nim i patrzyła na jego reakcję. wyglądał na zawiedzionego, naiwnego chłopca. zapytała czy jest zadowolony z tego co zobaczył. chciał coś powiedzieć, ale ona zasłoniła mu usta ręką. lekkim , cichym głosem szepnęła ' widzisz jaka jestem szczęśliwa.? to jest po prostu nieograniczona, nieustanna pustka. nigdy jej nie wypełnisz, bo nie jesteś mnie wart. mam marzenia , których ty nie spełnisz. może uznasz mnie za wariatkę, ale to ty jesteś nienormalnym egoistą.!' zamilkła i odeszła ze łzami w oczach. zatrzymał ją i powiedział ' . nie wiem czego pragniesz, jeżeli ty jesteś wariatką to pozwól mi być twoim wariatem, pozwól mi wejść do twego serca, chcę przywrócić ci szczęście. proszę...' po tych słowach na jej twarzy widniał już tylko promienny uśmiech .
|
|
|
|
poszłam do parku. usiadłam na ławce, tej co za wsze na niej siadaliśmy razem. czekałam aż przyjdziesz, bo przecież się tu umówiliśmy. w zaciśniętej dłoni trzymałam telefon, co chwile sprawdzając czy do mnie napisałeś. jednak bez skutku, nie było ani jednego smsa. na myśl przychodziły mi przeróżne straszne rzeczy. może ci się coś stało.? może już mnie nie kochasz.? może mnie zostawiłeś tak bez słowa.? zadręczałam się tymi okropnymi myślami. czekałam do wieczora. przyszedłeś. wstając z ławki zauważyłam twoją postać wpatrującą mi się w oczy. złapałeś mnie za rękę, a ja ją niechętnie puściłam. byłam pełna żalu. jak mogłeś się tak spóźnić. przecież tak się martwiłam. spojrzałeś mi jeszcze raz w oczy. zobaczyłam , że są pełne smutku i nadziei. wybaczyłam po raz kolejny.
|
|
|
|
on ideał na chłopaka , z kilkoma małymi wadami. ona zwykła nastolatka z marzeniami, może trochę dziecinna . on pił i palił, ona piła najwyżej pepsi w puszce, papieros to jej wróg. on był typem zabawnego, odważnego chłopaka z niebezpiecznym hobby, ona zachowywała się jak mała księżniczka, grzeczna i niewinna, czasami lubiła poszaleć. zawsze miała to co chciała, a on , żeby coś mieć musiał na to zapracować. on to wulkan energii, a ona spokojny ocean.różnili się od siebie wszystkim, a jednak się spotkali.
|
|
|
|
szła wściekła.'jak mogłam być tak perfidnie głupia.' powtarzała pod nosem. po głowie krążyły jej myśli o wydarzeniu które miało miejsce parę minut temu. 'czemu akurat mnie to spotkało.? czemu założył się akurat o mnie.?' na te pytania nie potrafiła znaleźć odpowiedzi.szła dalej, przed siebie.zdruzgotana, zamyślona płakała i śmiała się ze swojej naiwności.nagle zobaczyła dzieci bawiące się na placu zabaw.'żałosne .jak można być tak szczęśliwym.'-pomyślała.usiadła na ławce spostrzegając że skończyły jej się chusteczki. 'gorzej chyba już być nie może.' krzyknęła , krztusząc się przy tym i łkając płaczem. 'ale może być lepiej.' powiedział głos dobiegający zza dziewczyny. obróciła się i zobaczyła małą, uśmiechniętą dziewczynkę. ' co ty możesz wiedzieć o życiu.'- zapytała, nie licząc na jakąkolwiek odpowiedź. 'więcej niż myślisz.' - odpowiedziała z przepełnionym radością uśmiechem. ' a więc będzie lepie. dziękuję. życie jest piękne.! ' krzyknęła.
|
|
|
|
szłam sobie spokojnie ulicą, patrze a tu idzie twoja dziewczyna, powróciły mi wszystkie wspomnienia w których to ja byłam na jej miejscu, byłeś dla mnie wszystkim, podenerwowana przyśpieszyłam krok, miałam ochotę jej zajebać. zdruzgotana stanęłam przed nią popatrzyłam na jej zadowolony z siebie wzrok i odeszłam. po prostu zrozumiałam , że więcej będzie cierpiała przez ciebie, ty ją bardziej skrzywdzisz. powstrzymałam się, ale to było bardzo trudne.
|
|
|
|
daleko stąd, dawno temu żyła ona i żył on. spotkali się chociaż lepiej by było jak by do tego nie doszło. w chwili pierwszych spojrzeń zakochała się w nim nieubłaganie. ona wierzyła że to miłość prawdziwa, a on dla popularności z nią był. gdy się o tym dowiedziała od razu się z nim rozstała. płakała, w łzach wręcz tonęła, za to w marzeniach była szczęśliwa, tańczyła, śmiała się, a wręcz wybuchała śmiechem, w marzeniach była niezależną księżniczką. w realu zwyczajną nastolatką o doświadczonym ludzkiego egoizmu sercu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz