 |
my_dream.moblo.pl
Serce to organ. Napędza i pompuje krew czasami się zatyka jednakże nie mówi. Nie posiada ust.
|
|
 |
|
Serce to organ. Napędza i pompuje krew, czasami się zatyka, jednakże nie mówi. Nie posiada ust.
|
|
|
|
Wmawiamy sobie, że rzeczywistość jest lepsza. Wmawiamy sobie, że byłoby lepiej, gdybyśmy nigdy nie marzyli, ale najsilniejsi, najbardziej zdeterminowani z nas trzymają się swoich marzeń. Albo przychodzi nowe marzenie, którego nie braliśmy pod uwagę. Budzimy się i odkrywamy, że mimo wszystko jest nadzieja. I jeśli mamy szczęście, uświadamiamy sobie wbrew wszelkim przeciwnościom, wbrew życiu, że prawdziwym marzeniem jest móc w ogóle marzyć.
|
|
|
|
Marzenie jest następujące. W końcu będziemy szczęśliwi i osiągniemy cel. Znajdziemy sobie faceta, skończymy staż. Później marzenia się spełnią i jeśli jesteśmy ludźmi, natychmiast zaczynamy marzyć o czymś innym. Bo jeśli to jest ten spełniony sen, chcemy się obudzić natychmiast.
|
|
|
|
Za często chcemy tego, czego nie możemy mieć. Pragnienia łamią nam serce, męczą nas. Pożądanie może rujnuje nam życie. Ale jeśli chodzi o pragnienia, najbardziej cierpią ci, którzy nie wiedzą, czego chcą.
|
|
|
|
Niektórzy wiedzą, że bez przeszłości nasze życie jest niczym. W pewnym momencie wszyscy musimy wybrać, czy wrócić do tego, co już znamy, czy też zrobić coś zupełnie nowego. Trudno zapomnieć o przeszłości. Kształtuje nas, wpływa na nasze wybory. Nasza przeszłość powraca nie raz. Trzeba pamiętać, że czasem najważniejszą częścią naszej przeszłości jest to, czego dokonaliśmy właśnie dziś.
|
|
|
|
Z planami jest tak, że nie przewidują niespodzianek. Więc jeśli dajemy się zaskoczyć na sali operacyjnej albo w życiu, musimy improwizować. Niektórzy z nas improwizują lepiej od innych. Niektórzy muszę zmienić planu i zminimalizować straty. Zdarza się, że to, czego chcemy, jest dokładnie tym, czego nam potrzeba, ale kiedy indziej zdarza się, że trzeba wymyślać zupełnie nowy plan.
|
|
|
|
Chciała, byś pozwalała sobie na upadki, popełniała błędy. Bo to składa się na naszą osobowość. Tak się uczymy. A największą radość sprawiają nam rzeczy, których nie planowaliśmy.
|
|
|
|
Co jest gorsze? Nowe, potwornie bolesne rany czy stare rany, które powinny były wygoić się już dawno temu? Może stare rany nas czegoś uczą. Przypominają nam, gdzie byliśmy i co mamy za sobą. Uczą nas, czego unikać w przyszłości. Tak chcemy myśleć. Ale wcale tak nie jest. Niektóre błędy musimy powtórzyć wiele razy.
|
|
|
|
Ludzie mają blizny w różnych dziwnych miejscach. To jak mapa ich przeszłości, ślady starych ran. Niektóre goją się i zostają po nich tylko blizny. Niektóre rany zostają na zawsze i choć skaleczenie zabliźnia się, ból pozostaje.
|
|
|
|
Chwytamy się każdej nadziei. Sięgamy w nicość i czasem wbrew wszystkiemu, wbrew logice udaje nam się ją schwycić.
|
|
|
|
Jak mówiłam, zniknięcia się zdarzają. Ból staje się fantomowy, krew przestaje płynąć, a ludzie... Ludzie znikają. Tyle jeszcze mam do powiedzenia, bardzo dużo, ale zniknęłam.
|
|
|
|
Wszyscy myślimy, że będziemy wspaniali i czujemy się oszukani, gdy nasze oczekiwania nie zostaną spełnione, lecz czasem nasze oczekiwania do nas nie dorastają. Czasem nasze oczekiwania bledną wobec rzeczywistości. Zaczynamy się zastanawiać, czemu mieliśmy jakieś wyobrażenie, bo przez nie stoimy w miejscu, bez ruchu. Oczekiwania to początek, nasze życie zmienia w to, czego się nie spodziewaliśmy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz