 |
|
Może musisz wrócić do początku, by zacząć inaczej...
|
|
|
|
-Chcesz pogadać na skype za 10 minut ?
-Chcę Ciebie, tutaj za 5 minut.
|
|
|
|
Myślałam, że mogę Ci wszystko powiedzieć i kiedy tak patrzę w błękit Twoich oczu myślę, że nadal tak jest. Serce jednak podpowiada mi, żebym milczała. Nie chcę Cię zranić moimi słowami, nie chcę już nic mówić nic tłumaczyć. Teraz siedzę i odchodzę od zmysłów nie odpisałeś na żadnego z moich smsów, nie odebrałeś żadnego z telefonów. I jestem prawie pewna, że masz kogoś z kim możesz rozmawiać... Ale ja nie chcę rozmawiać, chcę przyjść jeszcze raz położyć glowę na Twojej klatce piersiowej i słyszeć jak spokojnie bije Ci serce, jak spokojnie żyjesz... Przepraszam jeżeli...Nie, wcale Cię nie przepraszam...Chcę, pozwól mi...
|
|
|
|
"Com uczynił, żeś nagle pobladła? Com uczynił, żeś wszystko odgadła? Jakże milcząc podglądasz na drogę! Kochać Ciebie nie mogę, nie mogę! Wieczór słońca zdmuchując roznietę. Nie te usta i oczy już nie te... Drzewa szumią i szumią nad nami. Gałęziami, gałęziami, gałęziami. Ten Ci jestem co idzie doliną z inną- Bogu wiadomą dziewczyną, A ty idziesz w ślad za mną bez wiary. W potęgę i w oczu swych czary- Idziesz chwiejna, jak cień, co się tuła- wynędzniała, na ból swój nieczuła- Pylną drogę zamiatasz przed nami. Warkoczami, warkoczami, warkoczami."/// B. Leśmian
|
|
|
|
"Widzę wyraźnie pełne rozczarowań twarze, a w oczach ból i gniew uśpionych zdarzeń.[...] A w moich żyłach płynęła krew zimniejsza niż stal. Dlatego dzisiaj jestem całkiem sam"/// D.Podsiadło
|
|
|
|
Przyjdź. Spełnij sobą kilka moich snów.
|
|
|
|
Nie rozumiem już wiele w tym świecie
mam czasem nadzieje ,że problem odejdzie
ale wciąż mi pełno złości pozostało
karcąc los za zło ,które mi dało
winna jestem za swoje depresje
bo życiu nie dałam spełnić swe szczęście
choć serce zamknięte we własnej klatce
to i tak ciągle uśmiech jak w masce
często udawany by nie mówić dlaczego
wciąż widzę w sobie coś złego'
|
|
|
|
Nie widzę już w sobie marzeń... Patrzę w lustro, zaglądam sobie sama głęboko w oczy chcę coś poczuć. radość ? miłość ? ból? może chociaż tęsknotę... Tymczasem nic we mnie nie ma... Nic.
|
|
|
|
Każda strata boli tak samo. Razem z odejściem kogoś, kogo kochałaś, tracisz coś, czego nigdy już nie odzyskasz. I chociaż wiesz, że czas leczy rany, chociaż rozumiesz, że tak musi być i doskonale wiesz, że nikt nie żyje wiecznie i ty też kiedyś umrzesz, to cierpisz. I nie próbuj udawać, że jesteś silna. Bo są momenty, w których nie musisz taka być. A jeśli wierzysz w Boga albo wyznajesz inną religię, to wiesz, że tak naprawdę potem może być tylko lepiej. Jednak żadna wiedza, ani ta rozumowa, ani ta, której rozsądek nie może objąć nie daje takiej ulgi by nie czuć potwornej straty. Bo nawet, jeśli wiesz, że TAM jest tej drugiej osobie lepiej, to przecież TU już jej nie ma. I TU jest bez niej bardzo źle. A tęsknota, której nie da się niczym zagłuszyć boli jak nic innego. Tego bólu nie da się przyrównać do niczego.
|
|
|
|
"[...] nic się nie dzieje przedwcześnie, i nic się nie dzieje za późno, i wszystko dzieje się w swoim czasie. Wszystko... Wszystkie uczucia, spotkania, odejścia, powroty, czyni i zamiary..."
|
|
|
|
A moje ciało jak płótno, przyjmuje ślady destrukcji
|
|
|
|
Dodaj komentarz