 |
magdapolak1998.moblo.pl
zimno mi. czemu nikt mnie nie przytuli ? gdzie jest osoba która ogrzałaby swoimi dłońmi moje a ramionami objęła dygoczące ciało ? gdzie jest ? z jednej strony nie dzi
|
|
 |
|
zimno mi. czemu nikt mnie nie przytuli ? gdzie jest osoba, która ogrzałaby swoimi dłońmi moje, a ramionami objęła dygoczące ciało ? gdzie jest ? z jednej strony nie dziwię się, przecież mnie nie da się kochać. nie umiem być idealna, sprostać czyimś wymaganiom, choć chcę, tak bardzo chcę. ale czemu nikt nie próbuje ? nie podejdzie i nie zapyta: pokochać cię ? albo niech i nawet nie pyta, po prostu przytuli mnie najsilniej jak potrafi. mogłabym wtedy poczuć się bezpiecznie, chociaż na moment. może potem, znów zostałabym sama, ale warto, czyż nie ? każde wspomnienia są lepsze, niż samotność od zawsze, na zawsze.
|
|
|
|
W człowieku tkwi nieodparta potrzeba bycia akceptowanym. Za wszelką cenę musicie jednak zaufać tym cząstkom waszej osobowości, które wyróżniają was spośród innych i sprawiają, że jesteście niepowtarzalni. Nawet jeśli wyróżniająca was cecha jest dziwna czy nieakceptowana.
|
|
|
|
'dzień dobry, przepraszam, pani od polskiego prosi do siebie na 5 minut Rafała' powiedziała wchodząc do klasy. 'dobrze Rafał, idź' zwróciła się matematyczka do chłopaka. 'co ona ode mnie chce?' zapytał chłopak, kiedy byli już na korytarzu. 'nie wiem, nie obchodzi mnie to' powiedziała obojętnie. 'czemu Ty taka jesteś?!' zapytał z wyrzutem. 'jaka?' zapytała zatrzymując się na środku korytarza. 'taka obojętna na wszystko i wszystkich. taka obojętna na mnie' zaśmiała się. 'na Ciebie? człowieku, nie zdajesz sobie sprawy z tego ile razy ja tak o Tobie myślałam! zawsze robiłam sobie wyrzuty sumienia, myślałam, że to moja wina. ale nie, to wszystko przez Ciebie. i tak, możesz mówić, że jestem pieprzoną egoistką, ale tym razem to akurat nie moja wina' mówiła ze łzami w oczach. 'co ja takiego zrobiłem?' zapytał, ale na korytarzu nikogo już nie było
|
|
|
|
Spójrz, gdybyś miał jeden cel, jedyna szanse by zdobyć to czego pragniesz, wykorzystałbyś ją czy odwrócił wzrok?
|
|
|
|
Zrobiłbym wszystko, By pokazać, jak bardzo cię uwielbiam, Ale to już skończone, za późno by ocalić naszą miłość
|
|
|
|
Olejmy wszystko , liczy się tylko to co teraz gdy jesteś blisko , więc moge nawet dziś umierać.//Solar,Białas-Olejmy wszystko
|
|
|
|
nasze drzewo i ławka. po naszej kłótni, która była dotąd największą z naszych kłótni , myślałam, że już nie da się nic naprawić, że padło za dużo słów. Któregoś wieczora , poszłam do parku, siadła na naszej ławce koło naszego drzewa razem z przyjaciółką. Na drzewie wyryłam serce a w nim nasze inicjały,napisałam że i tak będę cię kochać, na zawsze. kilka dni potem przyszłam tu z powrotem, a na drzewie był nowy napis ' ja ciebie też będę kochał zawsze , księżniczko. '
|
|
|
|
byliśmy na tej samej imprezie. około pierwszej kumpel uniósł w górę pustą butelkę po piwie. - gramy, pytanie albo wyzwanie! - zagaił. usiedliśmy w niedbałym kręgu, kolejne osoby zaczynały kręcenie. w końcu szkło trafiło w Jego dłoń, a kręcąca się butelka w końcu zatrzymała się wskazując na mnie. - wyzwanie. - wymamrotałam. uśmiechnął się do mnie, na co serce zabiło zdecydowanie za szybko. tak dawno tego nie robił. - pocałuj mnie. - polecił mi na co zareagowałam krótkim lękiem. zbliżyłam się do Niego i połączyłam nasze wargi w całość na dobrą minutę, delektując się na powrót Jego bliskością. wróciłam na swoje miejsce i zakręciłam niedbale, przyjmując współczujące spojrzenia znajomych, którzy doskonale wiedzieli jak bolało mnie rozstanie. butelka wykonała ostatni obrót i zatrzymała się, na Nim. - pytanie. - podrapał się po karku. przełknęłam ślinę. - kochasz mnie jeszcze? - wybełkotałam. - jak wariat. - odpowiedział po czym otworzył ramiona ze świadomością, że zaraz się w nich znajdę
|
|
|
|
Jego oczy , jego bluza, jego mina gdy mnie widzi, jego głos wyłapywany z tłumu, jego zapach, jego uśmiech, jego urok i ja miotająca się pomiędzy strachem przed odrzuceniem a wizją bajecznego szczęścia.
|
|
|
|
pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? Twoja nieśmiałość była taka pociągająca. Mnie zżerały nerwy i nie wiedziałam totalnie co powiedzieć, dlatego mówiłam wszystko, co przyszło mi do głowy. I gdy pierwszy raz mnie przytuliłeś.. nie jako koleżankę, ale już jako dziewczynę. To był najwspanialszy dzień w moim życiu. Gdy z dnia na dzień byłeś mniej nieśmiały. Lubiłam to w Tobie. Lubiłam poznawać Cię, tak od początku. To było wspaniałe, móc zacząć właśnie z Tobą. Pamiętam kolejne dni spędzone razem. Pierwsza kłótnia, jakaś mała sprzeczka o nieistotne szczegóły. Ale mimo to było cudownie, prawda?
|
|
|
|
Pewnego jesiennego wieczoru, ona- siedziała sama w domu z kolejnym już kubkiek kako , z kolejną już fajką w dłoni. Myślała, myślała o nim, o tym jak bardzo za nim tęskni, o tym co razem przeżyli, o tym jak bardzo ja zranił, o tym, że już nigdy nie wtuli się w jego ramiona, i że już nigdy nie będzie miałą satysfakcji, że to ona wygrała. Ale po mimo wszystko była szczęśliwa, że mogła zobaczyć jak ona cierpi, bo pusta lal nie dostałą tego czego chciała. On - bawił się z kumplami na kolejnej imprezie, ale myślami był u niej w pokoju, a ona w jego ramionach. taaak! On też chciał tego tak bardzo jak ona, tylko oboje się bali. Ona, ze on ją zrani, on tego, że mogła by przez niego znowu płakać. On czekał, myślał, jeszcze muszę to wszytko przemyśleć, spróbuje później. Ale później było już za późno. Ona była szczęśliwa z kimś innym .
|
|
|
|
tak często mam ochotę wyłączyć się z tego świata. odejść, nie pozostawiając po sobie żalu. z daleka od tych kłamstw, chamstwa, zdrad i fałszu, od tych jebanych uczuć, które tak bezlitośnie ranią ludzi. w takich chwilach zatracam się w muzyce, bo tylko ona rozumie ból.
|
|
|
|
Dodaj komentarz