 |
magdapolak1998.moblo.pl
Dlaczego nic do Ciebie nie dociera? DZWONIE PISZE DZWONIE PISZE I CO ?! Gówno. No właśnie gówno.
|
|
 |
|
Dlaczego nic do Ciebie nie dociera? DZWONIE, PISZE, DZWONIE, PISZE - I CO ?! Gówno. No właśnie, gówno.
|
|
|
|
Mogę planować, myśleć, nie spać, nawet płakać i nie jeść, wpychać w siebie kilogramy słodyczy. Co z tego? Tobie i tak wszystko jest obojętne, a to nie pomaga w zapominaniu.
|
|
|
|
Siedzę tutaj. Myślami jestem przy Tobie, zastanawiam się, co teraz robisz. Może oglądasz telewizje, może siedzisz na GG. Włączam swoje Gadu i widzę, że Cię nie ma. Trening! - myślę. Zerkam na godzinę, rzeczywiście. I mogę się mylić. Mogę się mylić równie dobrze z tym, że jestem dla Ciebie ważna. Że nie ma tej drugiej. Nie sprawdzę tego - bo jak, skoro jesteś tak daleko ?
|
|
|
|
Choc radosc jest krotka,poprzedza ja jeszcze dluga nadzieja,a po niej zostaje jeszcze dluzsze wspomnienie.
|
|
|
|
Nie ma cie gdy moje zycie spada w dol,
nie ma cie gdy wszystko lamie sie na pol.
nie ma cie i nie wiem juz gdzie jestes,ale dobrze,ze
nie wiesz co u mnie bo peklo by ci serce.
|
|
|
|
Czyste cięcie, czysta krew, moje życie, moja śmierć...
|
|
|
|
Było pochmurne popołudnie. Wzięłam do ręki słuchawki i postanowiłam iść na spacer. Podążyłam w stronę pobliskiego parku i usiadłam na jednej z ławek. Brakowało mi Ciebie. Rodzice zawsze wszystko nam komplikowali.Wsłuchałam się w tekst piosenki i zamknęłam oczy. Po chwili usłyszałam dziwnie znajomy śmiech. Otworzyłam oczy i dostrzegłam jakąś laske u Twojego boku. O dziwo nie wpadłam w histerie. Wystukałam jedynie wiadomość "Nie wspominałeś ,że rodzice dali Ci jakąś suke pod opiekę." po jej przeczytaniu rozejrzałeś się dookoła i Twoje przerażone oczy zatrzymały się na mnie. Wstałam z miejsca i ruszyłam w stronę domu. dostawałam coraz to więcej wiadomości od ciebie lecz zaśmiałam się tylko gorzko i wyrzuciłam kartę sim do śmieci. Dopiero wtedy zauważyłam łzy spływające po moim policzku. Odwróciłam się, lecz Ciebie nie było. Właśnie wtedy zaczęłam nowy etap w swoim życiu.
|
|
|
|
Wariatek się nie kocha. Wariatki można lubić. Niektórzy je nawet uwielbiają. Wariatki śmieszą. Wkurzają. Rozbawiają. Są świetnymi kumpelami. Potrafią słuchać. Można im się zwierzać. Ale nigdy nie będą Najważniejsze. Bo przecież to tylko wariatki. I w końcu przestają być potrzebne. Są za głośne. I niewielu wie, że one też mają uczucia. I potrafią płakać. Wariatek się nie kocha. Nie od tego są. Może za mało im zwyczajności po prostu? Bo z wariatką trudno jest długo wytrzymać. Może dlatego są niekochane? Wariatek się nie da pokochać. Tak prawdziwie. Do bólu. Wariatki zawsze będą tylko wariatkami.
|
|
|
|
siedziałam przy stoliku w kuchni bawiąc się kluczami . - mamo? co o mnie myślisz? - zapytałam mamę która gotowała obiad. - co o Tobie myślę? kocham Cię , ale czasami mnie tak wkurwiasz, że nie wyrabiam. denerwuje mnie to , że ciągle Ci się buzia nie zamyka, że cały czas śpiewasz śmiejąc się przy tym tak , że słychać Cię na drogę. że tylko jak podrzuci Ci się temat godzinę potrafisz gadać nie dopuszczając do słowa. wkurza mnie , że masz bzika na punkcie butów które leżą wszędzie a ja chodzę i je tylko zbieram, że słuchasz muzyki tak głośno, że cały dom aż drży, że jeździsz po całym podwórzu na desce i wywracając się śmiejesz się jak dziecko , że przeklinasz pod nosem i myślisz , że nie słyszę , że ciągle tańczysz w salonie zwalając mi kwiatki i nie umiesz chodzić po schodach tylko ciągle z nich zlatujesz. to chyba tyle. - rzuciła wychodząc z kuchni. - ja pierdole. - syknęłam pod nosem śmiejąc się . - słyszałam . - zadarła się rzucając we mnie ścierką.
|
|
|
|
I wiesz? chyba Ciebie będę pamiętać już zawsze, Twoje włosy, Twoją zieloną koszulkę, Twój zapach i śmiech. Nawet to jak niezdarnie kroisz chleb, to że lubisz łagodny ketchup bo pikantny pali Cię w język, że wolisz zwykłą wodę od pepsi, że tykanie zegarka przeszkadza Ci w zasypianiu. Pamiętam też to jak mówił na Ciebie Twój dziadek i to że jesteś największym fanem moich małych dłoni. Nie zapomnę Twojej słodkiej miny gdy śpisz, i tego że lubisz mieszać gumę truskawkową z różową orbitką dla dzieci... Pamiętam wszystkie Twoje obietnice, wszystkie Twoje słowa... nawet te niewypowiedziane.
|
|
|
|
Było jakoś koło pierwszej w nocy. zadzwoniłam do Ciebie zaspanym głosem mówiąc byś wymyślił imię dla dziecka. przez chwilę nie mogłeś nic wykrztusić po czym powiedziałeś: ' czemu Ty płaczesz ? i jakiego dziecka , czy ja o czymś nie wiem ? '. zmarszczyłam czoło robiąc dziwną minę po czym dodałam: ' tak , nie wiesz o tym , że jestem zaspana i gram w simsy, idioto!'. myślałam , że w tym momencie rozniesiesz mnie przez słuchawkę, drząc się. siedziałam przed komputerem śmiejąc się i faktycznie już płacząc - ze śmiechu. uwielbiam dostarczać Ci takich emocji w środku nocy.
|
|
|
|
Zapadła ciemna noc . Zamyślona , patrzyła w okno . Jej twarz rozjaśniał nieśmiały uśmiech . - Już wiem co zrobię - Wyszeptała niepewnie . Tego dnia była całkiem sama , jak w amoku poruszała się po pokoju , na jej twarzy wyraźnie rysowało się przerażenie . Otworzyła szafę i wyciągnęła swój ulubiony , kolorowy szalik który dostała od niego na walentynki . Jej drżące palce zawiązały supeł z ruchomą pętlą . Obojętnie rozejrzała się po domu . Łzy płynęły strumieniami , wspominała właśnie czas z nim spędzony . Trudno sobie wyobrazić co właśnie czuje , w końcu przestaje . Umiera w skutek uduszenia ...
|
|
|
|
Dodaj komentarz