|
maalutkaa17.moblo.pl
Niech się uduszą niech pławią się moja duszą. Niech mają niech charczą plują i spierdalają. ๑
|
|
|
`Niech się uduszą, niech pławią się moja duszą. Niech mają, niech charczą, plują i spierdalają. ๑
|
|
|
`Od zawsze mam taka jazdę żeby wstać i iść dalej nawet gdy czasem upadnę! ๑
|
|
|
|
Ławka - świadek milionów spotkań, tysięcy pierwszych pocałunków, setek oczekiwań, dziesiątek rozstań.
|
|
|
`Co jest możliwe? Za sobą juz spalony most widzę. Niech za każdy ból w duszy dziś życie wstrzyknie mi morfinę. ๑
|
|
|
`Wierz w to, co widzisz. Zaufanie zostaw sobie i nie zrozum mnie źle. Szukaj dobra w słowie. ๑
|
|
|
`- Całkiem Ci odbiło?
- Nikt nie jest wiecznie normalny. ๑
|
|
|
`- Więc lepiej nie mieć nadziei?
- Wtedy żyje się łatwiej... ☞
|
|
|
`-Dlaczego płaczesz?
-Zgubiłam instrukcję.
-Do czego?
-Do życia... ☞
|
|
|
`Do twarzy mi było w smutku. Zaprzyjaźniłam się z nim nawet. Z tęsknotą także. Wiedziałam teraz, że tęsknota to nie tylko przebieranie ziarenek maku. Nie tylko nadsłuchiwanie jego kroków za drzwiami (…). Bo 'tęsknić' i 'czekać' to prawie to samo. Pod warunkiem, że czekając się tęskni, a tęskniąc czeka. Z tęsknoty można przestać jeść. Można też umyć podłogę w całym domu szczoteczką do zębów. Można wytapetować mieszkanie. Umrzeć można... ☞
|
|
|
`Ten najdłuższy most - który nas łączył, gwałtownie się zburzył, już nie ma żadnej drogi. Twój rzut w tarcze cierpienia - sam środek. Gratuluję. ☞
|
|
|
`Płakała tak, jakby uchodził z niej cały ból nagromadzony w ciągu kilku ostatnich miesięcy... ☞
|
|
|
`Nie chciała usłyszeć prawdy. Nie chciała usłyszeć tego, że musi jakoś żyć dalej. Pragnęła po prostu... Zresztą, sama już nie wiedziała, czego pragnęła. Chciała być nieszczęśliwa. Wydawało jej się to właściwe i na miejscu. ☞
|
|
|
|