 |
loveitxd.moblo.pl
Życie najpierw Cię pierdolnie a potem zapyta Co tak leżysz?
|
|
 |
|
Życie najpierw Cię pierdolnie, a potem zapyta " Co tak leżysz? "
|
|
|
|
Ważne, że jesteś. Wiesz, że znaczysz dla mnie więcej. Bezpieczne w Twoich dłoniach bije słabe dziś serce, oddycha Twoim powietrzem. Chcesz tego, ja też chcę. To, co jest między nami wypełnia całą przestrzeń. Ponad tym jesteś Ty, jesteśmy my wtuleni w szczęściu, choć za oknem burzliwy wieczór, setki kropel deszczu, kilometry problemów, sto powodów, by odejść. Znalazłem jeden, dla którego chcę żyć - mówię o Tobie. Na pewno to wiem - chcę iść gdzieś tam, gdzie chcesz, śmiać się przez łzy, cieszyć z chwil z Tobą też. Dać Ci wszystko, przecież zasługujesz na tyle. To dla Ciebie, dzięki Tobie z Tobą, w Tobie żyję.
|
|
|
|
tak naprawdę nigdy nie byłam rozsądna, raczej niezdecydowana i zakręcona. nawet z najmniejszymi sprawami potrzebuję oparcia, waham się nawet nad wyborem koloru farby do włosów.. zazwyczaj też to co mam za późno doceniam i przez to to tracę. jestem świadoma swego trudnego charakteru i współczuję osobom w moim towarzystwie, chciałabym też przeprosić za wszystkie krzywdy tych najbliższych, bo tych z którymi dzielę pół życia nigdy nie nazwę nikim. oj i zapomniałabym o gorących pozdrowieniach środkowym palcem dla frajerów, którzy mnie zranili
|
|
|
|
nienawidzę gdy dziewczyny mówią, że każdy chłopak jest taki sam. gdy zrani ich jakiś koleś w którym były zakochane po uszy a one ryczą wyzywając wszystkich facetów od skurwysynów bez uczuć czy twierdzą, że nigdy żaden chłopak nie uronił przez nie łzy. dla mnie to jest dowód na to, że żadna z nich nie ma i nigdy nie miała przyjaciela przy którym była gdy zostawiła go dziewczyna, nie widziała jego łez i nie wyciągała z dołka. ja? nie raz w pośpiechu biegłam do przyjaciela i nie mówiąc mu 'będzie dobrze' po prostu byłam. miałam wielu chłopaków i wielu mnie naprawdę zraniło ale nigdy nie powiedziałam 'chłopaki nie mają uczuć, to zwykłe skurwysyny'
|
|
|
|
O czym teraz pomyślałeś? Bo ja o Tobie, o Twoich słodkich dołeczkach, policzkach, które rumienią się gdy nasze palce tworzą plecionkę, o Twoich przebłękitnych oczach, które biją entuzjazem i miłością, o Twoim tonie głosu, gdy mówisz że jestem `tą jedyną`, jak bardzo mnie kochasz. O Twoich dłoniach, które nie raz
tak zmysłowo dotykają moich gorących, rozpalonych policzków. O Twoich wargach, które są tak bardzo spięte, gdy dotykają moich.
|
|
|
|
Pisać do niego pełne nienawiści listy i nigdy ich nie wysyłać. Dzwonić do niego w nocy i nie móc wykrztusić ani słowa. Czuć ból, nienawiść, niedowierzanie i odrętwienie. Albo chociaż upijać się do granicy letargu, który przynosi ukojenie i rano budzić się z pustyni butelkami przy łóżku. Obiecywać sobie że nigdy się nie wybaczy, a wybaczać już pół godziny później. Zapominać o nim każdego dnia i obiecywać sobie, że następnego dnia zapomni się już naprawdę. Pragnąć jego obecności, gdy jest jej źle i czując się jeszcze gorzej. Przeklinać siebie w myślach za to wszystko!
|
|
|
|
W momencie kiedy cały świat ma Ci za złe to, że istniejesz. Nie przeżywaj, nie dołuj innych. Zatrzymaj się, nieważne jaka jest pora, która godzina, gdzie się znajdujesz lub kto obok Ciebie jest. Zamknij oczy, otwórz szeroko i spójrz w niebo. Ktoś na Ciebie patrzy, nawet jeśli w niego nie wierzysz lub wierząc nie tolerujesz. Nie zaczynaj od nowa, bo to trudne. Idź dalej, niekoniecznie szybciej. Przebyta droga wzbogaca o doświadczenie. Cierpienie uszlachetnia? Nie garb się, uśmiechnij, załóż ciemne okulary jeśli zachodzi taka potrzeba. Poker face. Bądź głupcem, bo od czasu do czasu mówiąc mądrze będą uznawać Cię za inteligenta. Nie okazuj mądrości, bo popełniając błąd wybaczą Ci go tylko nieliczni. Może policzalni, ale na palcach jednej ręki, zakładając, że dłonie mamy dwie, a każda z nich liczy pięć palców. Jakie jest prawdopodobieństwo, że ofiarowując pomoc zobaczymy palec środkowy? Matematyka, kombinatoryka. Wszyscy są tacy zabawni, a ja nie wiem o czym oni do mnie *******ą. Tak się boję o siebie. O Ciebie. O nas.
|
|
|
|
Każdy ma to miejsce do którego pragnie powracać . Moje miejsce znajduje się tam gdzie się poznaliśmy. Uwielbiałam tam chodzić razem z Tobą , siadać na naszej ulubionej ' ławeczce ' . Wtulać się w Twoje ramiona i nie myśleć o niczym innym tylko o Tobie i o tym jak bardzo Cię kocham .Tęsknie za tymi naszymi wygłupami , za pocałunkami , za uśmiechem ze szczerości , za tym wszystkim . Ale gdy tam dzisiaj poszłam , sama tym razem bez Ciebie usiadłam na NASZEJ ' ławce ' ze łzami w oczach , czytając stare sms-y , z papierosem w ręku , myśląc "przecież ja już nie mam kompletnie nic" .
|
|
|
|
Jaka to ironia losu.. przez tyle mięsiecy budowałam w sobie przekonanie, ze czas zaczac zyc realiami, a nie marzeniami ze to co stracilam tak poprostu wróci do mnie. Tyle mieśięcy. Tyle łez. Tyle, ****a, ludzi, którzy mi już na siłe wmawiali że musze zacząc umawiać sie z innymi facetami, bo inaczej sama sobie tylko szkodze, czekaniem na nic. Ostatnio zaczełam im wierzyć.. zaczełam widzieć że czekaniem sie pogrążam. Koniec koncow los zafundował mi niespodziewanie Spotkanie z Nim po 5 miesiącach. Wystarczyło Jego jedno słowo, jedno spojrzenie i uśmiech.. żeby wrócić do punktu wyjścia.
|
|
|
|
Ona nie umiała odwrócić wzroku od tych pięknych oczu. Zawładnął nią całą, mógł zrobić, co mu się podobało, a ona by to zaakceptowała. Pragnęła jego bliskości, ale to pragnienie walczyło ze strachem przed zbliżeniem. Nie chciała się poddawać. Chciała walczyć z samą sobą i odepchnąć go znowu na bezpieczny dystans. Ale z drugiej strony była tak szczęśliwa, tak cudowne lekka jak nigdy. Sama jego obecność otwierała w jej sercu wszystkie drzwi. Należała do niego od zawsze. Tym razem strach przed słabością mógł nie wygrać z uczuciem.
|
|
|
|
Czasami ten ból który czuję rozrywa od środka, paraliżuje, sprawia, że nie mogę ruszyć żadną częścią ciała, łzy? czasami już ich nawet nie mam. Leżę i ślepo wpatruję się w sufit,w punkt którego tak naprawdę nie ma, świat wokoło wiruje jakby zwariował i to też boli, bo nie mogę go zatrzymać. Nie mogę wstać, nie mogę się ruszyć, nie mogę nic, a ból nadal jest we mnie, tkwi tam i doszczętnie niszczy wszystko. Każdą komórkę mojego ciała i każdą oddzielnie.
|
|
|
|
święta? Wigilia? Dla Ciebie może to ten czas na który czekałeś z niecierpliwością, barszcz z uszkami, prezenty, choinka,. cała rodzina przy jednym stole, kolędy, radość, mnóstwo szczęścia, a wiesz, dla mnie to zupełnie cos innego, dla mnie to smutek, ten największy w całym roku, to cholernie ogromna tęsknota z kimś, za osobą której juz nie ma i nigdy nie będzie, to świadomość, że uż nigdy nie będę się cieszyć ze świąt, to łzy, żal i przygnębienie to sztuczna radość która czasem już zawodzi to po prostu najgorszy czas, który zawsze już będzie spędzany s obliczu śmierci tego najważniejszego członka rodziny.
|
|
|
|
Dodaj komentarz