 |
kupidyn15.moblo.pl
Bo przyjaciel to nie ta osoba która będzie Tobie przytakiwać by poprawić Ci humor ale ta która powie w oczy nawet bolesną prawdę ale tylko po to byś Ty mógł dokonać d
|
|
 |
|
Bo przyjaciel to nie ta osoba która będzie Tobie przytakiwać by poprawić Ci humor ale ta która powie w oczy nawet bolesną prawdę ale tylko po to byś Ty mógł dokonać dobrej decyzji. Osoba na której ramieniu w ciężkich chwilach będziesz mogła się wypłakać.
|
|
|
|
Mówią, że kiedy rodzi się człowiek - z nieba spada dusza i rozpada się na dwie części. Jedna część trafia do kobiety, a druga do mężczyzny. Sens życia polega na odnalezieniu tej drugiej połowy. Połowy swojej własnej duszy..
|
|
|
|
Nie dla niej romantyczny książę , który składa róże przy łóżku i przygotowuje romantyczne kolacje, a wieczorem dzwoni i mówi " cześć Skarbie". Nie dla niej słodkie czekoladki na oknie i nie dla niej słodki szczeniak w pudle. Jej pisany jest człowiek z nieokrzesanym charakterem, który będzie ją kochał, ale oboje będą musieli nad tym nieźle popracować, bo życie im obojgu dało nieźle po dupie.
|
|
|
|
Tylko gdzie jest ten chłopak, który będzie mi mówił, że jestem piękna zamiast seksowna... ten który zadzwoni po tym jak ja odłożę słuchawkę po 20 minutowej kłótni i mnie przeprosi... chłopak, który nawet nie spojrzy na wszystkie dziewczyny które może mieć, tylko weźmie mnie za rękę i będzie szedł przed siebie z głową mocno uniesioną... ten który w nocy będzie leżał koło mnie i nie zmruży oka tylko dlatego, że będzie chciał na mnie patrzeć kiedy śpię choć zna mnie na pamięć... chłopak, który przy kolegach przytuli mnie i powie: 'to ona.. to właśnie tą dziewczynę kocham!
|
|
|
|
Żałosne . Gdy mężczyzna bawi się uczuciami , oszukuje , zdradza i wraca błagając o drugą szansę , by za chwilę znów złamać serce . Udawane emocje , to opanował do perfekcji. Za każdy jego błąd , płaci swoimi wyrzutami sumienia , czując się winna , mimo że nic nie zrobiła . A co jest najlepsze ? Kiedy ona popełniła mały błąd , on syczy tylko , że nie zasługuje na przebaczenie . Ironia .
|
|
|
|
A wiesz ile razy klikałam podwójnie na Twoje imię widniejące na liście gadu - gadu , otwierając nowe okno rozmowy ? ale nie stać było mnie nawet na zwykłe ' hej ' .. a wiesz ile razy wybierałam Twój numer telefonu ? ale zawsze zdążyłam nacisnąć czerwoną słuchawkę przed pierwszym sygnałem .. a wiesz .. zresztą skąd możesz wiedzieć skoro milczysz .
|
|
|
|
Siedziała pod drzewem. Szybko podszedł do niej i złapał ją za jej ramię. Poczuł jak ręce jego palą się pod jej skórą. Spojrzał na twarz. Chociaż było ciemno, zauważył, że jest blado-zielona.-Co ci jest? Spytał i potrząsnął nią. Nie odpowiedziała. Przyłożył rękę do jej czoła. Była rozpalona.Wziął ją na ręce i postanowił zanieść do samochodu. Lecz coś go zaniepokoiło. Łapała powietrze i dziwnie się wyginała. Położył ją na ziemi i ponownie zaczął ją nawoływać. Ocknij się wreszcie! Poklepał ją po policzku, a wtedy przesunęła się na bok i zwymiotowała...Zdenerwowany wziął ją na ręce i zaniósł szybko do samochodu, kładąc na tylnym siedzeniu.Jeszcze raz poklepał ją. Udało się.Otworzyła oczy i szybko je przymrużyła. Światło samochodowe raziło ją.Już normalnie patrzyła. Ujrzała nad sobą jego zdenerwowanego,który trzymał ją za dłoń.Prosiła go aby zawiózł ją do domu.Spojrzał czule na nią i odgarnął z rozgrzanego czoła grzywkę.Odwróciła głowę i zasnęła z wymęczenia.
|
|
|
|
Idziesz? - Nie. - A dlaczego? - Bo on tam będzie. - I co ? - I nie chcę go widzieć. Wiesz przecież, że mnie zranił. A ja nadal go kocham. - To pokaż mu, że cię nie zniszczył. Że popełnił największy błąd swojego życia rozstając się z tobą. Że potrafisz nadal cieszyć się z życia. Pokaż mu, że się nie przejmujesz. Zapyt...am więc jeszcze raz. Idziesz ? - ... poczekaj, wezmę błyszczyk.
|
|
|
|
cz2
.-Dlaczego tu jesteś,teraz?Po tym wszystkim co zrobiłam..po tym jak pobiłam się z twoją dziewczyną,czemu nie jesteś z nią,czemu siedzisz teraz tu ze mną i mnie całujesz,no czemu do cholery!?-zaczęła krzyczeć,podniosła się,chłopak uczynił to samo.- Czego ty do cholery jeszcze ode mnie chcesz?!Zostawiłeś mnie kiedy najbardziej cię potrzebowałam,poszedłeś do niej!?A teraz masz czelność siedzieć tu ze .. -chłopak jednym ruchem zamknął jej usta pocałunkiem.-Jeszcze nikt nei uciszył mnie w tak przyjemny sposób,przepraszam-szepnęła.-Kocham Cię
|
|
|
|
cz1
Siedziała skulona w kącie pokoju co chwila pociągając nosem.Cała drżała.Policzki miała jeszcze mokre od łez,lecz już nie płakała.Oparła głowę o zimną ścianę i zamknęła oczy.Tkwiła w tej bezcznynności dopóki,dopóty z głębokiego zamyślenia nie wyrwało jej głośne skrzypnięcie drzwi. - Sophie? - odezwał się czyjś męski,znajomy głos.-Sophie,jesteś tu? - powtórzył i wszedł dalej.Jego wzrok mimowolnie przyciągnęła skulona sylwetka dziewczyny.-Sophie!-krzyknął i natychmiast znalazł się przy niej.Ujął jej dłoń i delikanie ucałował.Dziewczyna mierzyła go pustym wzrokiem,głęboko westchnęła,po czym gwałtownie zabrała dłoń.-Zostaw mnie.-sykneła.-Nie.-odpowiedział ze słyszalną pewnością w głosie. -Nie?..-Nie.-szepnął,po czym nachylił się nad nią i musnął ciepłymi wargami jej zimne,suche usta.Gdy wrócił do poprzedniej pozycji,dziewczyna przygryzła wargę i zmrużyła oczy.-Dlaczego? - spytała.-Co dlaczego?.
|
|
|
|
Mimo wszystko żałowała, że tak pięknie rozpoczęta znajomość tak szybko i paskudnie się skończyła. Przeklinała własną naiwność, a ból upokorzenia rozsadzał jej serce. Wmawiała sobie, że on nic ją już nie obchodzi. Bez skutku- nadal cierpiała.
|
|
|
|
Nie miał pojęcia,co jej powiedzieć.Dookoła narastała coraz większa cisza. Żaden dźwięk nie dobiegał spoza drzwi. Ta cisza była nie do wytrzymania.Jakby pokój był zupełnie pusty. Zapukał. Nie było odpowiedzi. Kiedy trzecie pukanie nie doczekało się żadnej reakcji, nacisnął klamkę. Drzwi uchyliły się bezgłośnie. Siedziała na łóżku w pokoju oświetlonym jedynie przez światło wpadające szparami między zasuniętymi zasłonami.Odwrócona tyłem do drzwi,obejmowała się ramionami, jakby chciała się ogrzać.Wolno podszedł do łóżka. Nie odwróciła się i nie powiedziała ani słowa, kiedy pod jego ciężarem lekko zaskrzypiała podłoga. Zawahał się,a potem obszedł łóżko i stanął tak, by widzieć jej twarz.Wstrzymał oddech, aż zabolało. Nie było w niej nic z dziewczynki. Twarz, bez śladu dawnych rumieńców, znaczyły ból i cierpienie. Oczy pozbawione były życia.Siedziała zastygła w bezruchu, jakby każdy oddech sprawiał ból, a życie stało się niewysłowioną męką..
|
|
|
|
Dodaj komentarz