`Życie nauczyło mnie odwagi umiem przyznać się do tego błędu.
Moje serce wciąż próbuje zgasić płonące w środku wspomnienie.
Teraz inaczej patrze na życie niszczę słowami gorące uczucie...
Twoja nienawiść znowu jest górą nie będę już walczyć straciłam Ciebie
z każdym dniem zaczynam wątpić w to co jest mi przeznaczone...
Może to nie jest moja kolej? Mało mam wiary już wiec mi dolej.
Upić się szczęściem by nie płakać więcej, iść za rozumem, a nie za sercem.
Życie zakończyć wraz z jego sensem, a niebu tak nakazano cierpieć.`
|