|
klaudusiaak.moblo.pl
wspomnienia wracają jak bumerang. nie. nie odrzucam ich bo i tak wiem że prędzej czy później do mnie wrócą. kładę je na jedną z półek w sercu i uśmiecham się do nich.
|
|
|
wspomnienia wracają jak bumerang. nie. nie odrzucam ich, bo i tak wiem, że prędzej czy później do mnie wrócą. kładę je na jedną z półek w sercu i uśmiecham się do nich. nieważne jak bardzo bolą, jak wiele złego mi przypominają. one są częścią mnie, nie pozbędę się ich. zamykam za sobą drzwi i idę do przodu. powoli, z chorym gardłem, kubkiem gorącej herbaty i uśmiechem zarezerwowanym tylko dla niego. wygramy, wierzę w to.
|
|
|
“ Sezonowa przyjaźń. ”
— chujowo.
|
|
|
“ Nadchodzi chwila, w której zdajesz sobie sprawę, że nie chcesz być jak ludzie, którzy cię otaczają. ”
— "Trzy metry nad niebem"
|
|
|
Niebo wciąż to samo, tylko prośby do Boga inne
|
|
|
Jestem wrakiem, zaginioną duszą w obcym ciele. Początkiem końca. Zachodem, po którym zabraknie słońca.
|
|
|
Nie zapominaj o ludziach,
że mają grypę, imieniny, małe kłopoty
nudne historyjki do opowiedzenia
przez telefon.
Nie zapominaj, chociaż
oni też nie mają czasu.
I mogą zapomnieć.
|
|
|
“ Nienawidzę tych pieprzonych, mokrych chodników, pełnych kałuż, w które człowiek – jak by nie uważał – zawsze wdepnie i łazi potem cały dzień w mokrych skarpetkach. Nienawidzę tego wiatru, co wieje i wieje, strąca te kretyńskie liście na te mokre chodniki. Nienawidze tej ciemnicy. Człowiek wstaje i jest ciemno, wraca do domu i jest ciemno. Cały czas jest ciemno. Do tego jest zimno. Zimno i tak,cholera, nie wiem, wilgotnie. Ohydnie. Wszyscy w tych swetrach, golfach, bluzach, płaszczach, kurtkach, pod tymi parasolami. I tak łażą, ociekają wodą, spod kół samochodów pryska woda.
|
|
|
“ czemu jesteś taką egoistką?
podziel się sobą! ”
|
|
|
“ najlepiej było wtedy, kiedy kogoś miałam w sobie,
gdy pachniało deszczem i marzyłam wieczorem,
gdy karmiłam gołębie chlebem z karbidem,
słuchałam muzyki,
upijałam się winem. ”
— hey
|
|
|
przyszłość to wolność, świadoma banicja.
|
|
|
“ Żałuję tych niepodjętych decyzji bądź źle podjętych wyborów. Bo dopiero teraz serce pęka, na myśl o tym co mogło być, a czego nie ma. ”
|
|
|
“ Czuję sie trochę niezapisana. Trochę niczyja. ”
— Osamotniona.
|
|
|
|