 |
kisielq69.moblo.pl
Wielką miłość rozbiła wielka przyjaciółka. Wiedziałam że zawsze można na nią liczyć.
|
|
 |
|
Wielką miłość rozbiła wielka przyjaciółka. Wiedziałam, że zawsze można na nią liczyć.
|
|
|
|
Ona, niby przypadkiem, plecami do niego stojąc, włosy odgarnia szyję odsłaniając.
|
|
|
|
Powinnaś się cieszyć w końcu grasz główną rolę w jego głowie ( ... ) to nic, że to film pornograficzny. Ważne, że masz rolę pierwszoplanową.
|
|
|
|
Najbardziej dziecinny odruch u osoby dorosłej; minąć się z czymś, co widzimy po raz pierwszy i natychmiastowo to pokochać.
Najbardziej dorosły odruch u osoby dorosłej; pozwolić temu czemuś uciec nie mówiąc zupełnie nic, minąć to coś obojętnie..
|
|
|
|
Tak naprawdę potrafię wiele znieść: odrzucenie, nieszczęśliwą miłość, rozłąkę, brak akceptacji...
Jednak jedno boli mnie najbardziej, nie rozumiem i nie chcę tego zrozumieć - obojętność.
Dlaczego mi to robisz?
|
|
|
|
- Szukam ideału ...
- No to powodzenia, za 60 lat otworzysz pudło z napisem " Moje dawne miłości " i wiesz co znajdziesz ? Kurz moja droga, kurz..
|
|
|
|
Gdy się zgubili w labiryncie uczuć, każdy poszedł swoją drogą, lecz na jej szczęście, ta droga powiodła ich znowu do siebie. Powolutku przebijają kolejne mury, które zasłaniają ich miłość. Mając nadzieje, że ten mur kiedyś całkiem runie.
|
|
|
|
Ciebie odnajdę nawet w ciemności. Nie po omacku. Sercem.
|
|
|
|
Ktoś kiedyś powiedział, że człowiekowi można odebrać wszystko. Pieniądze, pracę, zdrowie, a nawet życie. Wszystko co dla nas najcenniejsze. Jednak nikt nam nie może zabrać nadziei. Ja ciągle odnajduję jej nowe pokłady i czerpię z nich ile się da. Jednak czy tak długo można ?. Ile człowiek może wytrzymać żyjąc tylko nadzieją ?. Nie robiąc kompletnie nic poza trzymaniem w sobie świadomości, że to kiedy musi zostać jakoś rozwiązane. Na moją, czy nie moją korzyść, ale zawsze jakoś. Czasem zastanawiam się co by było gdybym była inna. Czy wszystko potoczyłoby się zupełnie inaczej, czy podobnie. W życiu jest tyle prób, tyle wyzwań, że nadzieja jest ich niezbędnym elementem. Lecz czy szczęście i powodzenie może opierać się tylko na nadziei ?. Ja nie sądze. Czasem mam ochotę rzucić to w cholerę, ale nie mogę. Nie potrafię uwolnić się od tego. To wszysto działa jak narkotyk. Dobrze wiem, że mi szkodzi, ale nie umiem i chyba nawet nie chcę pójść na odwyk.
|
|
|
|
Idąc dzisiaj przez pewne bardzo ciekawe osiedle zobaczyłam dwie dziewczynki. Jedna z nich grała w klasy, a druga bawiła się skakanką. Obydwie były cholernie szczęśliwe. Powodem ich zadowolenia mogła byc pogoda, czekające słodycze w domu, lub to, że bawiły sie tam razem. Czasem zapominam jak to było ze mną. Gdzie te czasy, co wychodziłam pod blok i przebywałam pod nim całą sobotę ?. Chciałabym znów mieć te 8 lat i cieszyć się każdym najmniejszym szczegółem niosącym mi przyjemność. Chciałabym czuc się tak samo głupio bezpieczna i wieczna jak kilka lat temu. Gdzie te czasy, co gdy zabrakło mi kleju do plakatu, szłam 200 metrów od bloku i mogłam go po prostu kupić. Brakuje mi tych szalonych czasów. A zwłaszcza mojego osiedla i ludzi, z którymi różne się rzeczy robiło, oj różne. Czasem śnią mi się takie dni. Jednak za każdym razem mam świadomośc, że to tylko sen i, że muszę powrócić do szarej, nudnej rzeczywistości.
Ehh.
|
|
|
|
Między językiem a śliną : >
|
|
|
|
Dodaj komentarz