|
karolla82337.moblo.pl
Czasem czuję pustkę po prostu nie czuję nic . Jebana chwilowa obojętność. Nie wiem czego chce nie wiem jaka jestem. Zdaje mi się że już nie żyję...
|
|
|
Czasem czuję pustkę , po prostu nie czuję nic . Jebana chwilowa obojętność. Nie wiem czego chce , nie wiem jaka jestem.
Zdaje mi się ,że już nie żyję...
|
|
|
Wiesz co? Minęło mi. Nie będę walczyć o coś co mnie kurwa niszczy
|
|
|
Udajesz że wszystko jest okej a tak na prawdę rozpierdala Cię od środka
|
|
|
Zbyt wiele razy widziałam jak umiera miłość.
|
|
|
Bez Niego już nawet słońce inaczej świeci .
|
|
|
nie potrzebował pistoletu by mnie zabić. wystarczyły cztery, smutne słowa, już Cię nie kocham, by posypał mi się świat.
|
|
|
w innej przestrzeni, w księdze przeznaczeń pleciemy wspólną historię wbrew przeznaczeniu.
|
|
|
Odezwałeś się, napisałeś.. Akurat wtedy kiedy zaczynałam radzić sobie bez Ciebie.
|
|
|
karmisz mnie słowami z nadzieniem miłosnym, wiedząc że jestem na diecie.
|
|
|
Miłość należy pojąć nie rozumem, tylko sercem. Bo ona rodzi się w sercu. A serce robi to, co mówi mu dusza. To dusza zawsze rozpoznaje partnera, dlatego kochanków nazywa się 'bratnimi duszami
|
|
|
Porcelanowy uśmiech na porcelanowej twarzy tak nie wiele potrafi wyrazić.Porcelanowa lalka z pełnymi radości porcelanowymi oczami. Z pięknego materiału sukienka z falbankami, blond włosy ze sztucznego tworzywa sprawiają, że lalka wygląda jak żywa. Nikt nie wiem jednak co czuje porcelanowe serce, zamknięte jak w szklanej butelce. Stworzona by cieszyć dzieci, by przywracać radość, kiedy gdzieś uleci i tylko wieczorem kiedy wszyscy zasną przykrywa się smutku płachtą. Nie wolno jej myśleć o sobie, ma służyć przecież ku ozdobie. Nikt nie będzie chciał zapłakanej lalki więc lepiej dla nie byłoby polubić falbanki,lepiej udawać, że nic się nie czuje i myśleć sobie - niech mój porcelanowy uśmiech innych raduje.
|
|
|
smutne wspomnienia nie toną w alkoholu, nie odlatują z narkotykiem, nie blakną. Zatruwają duszę. Znają jej zakamarki i z rozkoszą unicestwiają małe pierwiastki radości. Nie mam już ochoty niszczyć się od środka.
|
|
|
|