|
Świat to trudne miejsce. Jemu nie zależy. Choć nie żywi nienawiści do ciebie i do mnie, nie darzy nas też miłością. Dzieją się na nim rzeczy straszne, których nie można wytłumaczyć (...). Świat cię nie kocha. Pamiętaj jednak robić swoje. Takie masz zadanie na tym trudnym świecie, musisz podtrzymywać swoją miłość i robić swoje, choćby nie wiem co.
|
|
|
Kochać, a potem utracić to, co kochaliśmy - to wpisane jest w nasza naturę. Jeśli nie potrafimy znieść utraty, pochłania nas zło.
|
|
|
Zrozumiałam tę oto zasadniczą lekcję. Żeby przetrwać, musisz się nauczyć żyć bez niczego. Pierwszy umiera optymizm, po nim miłość, na końcu nadzieja. Mimo to musisz trwać.
|
|
|
A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto...
|
|
|
Nie ten jest prawdziwie odważny, kto się niczego nie boi, ale ten, kto bojąc się - nie ucieka.
|
|
|
Namiętności niczym nie zastąpisz. Intelekt nie daje pokarmu ciału. Tragiczne jest to, że kobietom takim jak my, potrzebne jest jedno i drugie.
|
|
|
Jesteś silniejszy niż ktokolwiek inny tutaj. Na tym polega twoja tragedia.
|
|
|
Niewidzialne blizny. Koleiny w umyśle. Widziałem tyle obrzydliwości, zepsucia, zła. To wszystko stało się już częścią mnie. O mojej tożsamości stanowią przecież własne doświadczenia. Tak jest z każdym. Stanowimy zbiór doświadczeń.
|
|
|
Wierzę że są rzeczy piękne i brzydkie, dobre i złe, szlachetne i podłe. I biada takim strukturom w których te granice zostaną zatarte w imię czegokolwiek
|
|
|
W głębi duszy od nowa uczyłem się naiwności. To znaczy dobrej naiwności... Bo są dwa jej rodzaje - naiwność szkodliwa i zbawienna. Ta która zaprzecza złu, i ta, która je zwalcza.
|
|
|
Szanuj ludzi, którzy znajdują dla Ciebie czas w napiętym grafiku, kochaj tych, którzy nawet nie pomyślą o grafiku, gdy dowiedzą się, że ich potrzebujesz.
|
|
|
nie spiesz się, żeby mnie poznać: nie ma we mnie nic, co dałoby się pojąć. Jestem przestrzenią i czasem albo stawaniem się.
|
|
|
|