|
jebaduic.moblo.pl
co jest w nim takiego szczególnego ? szczególnego w nim ? jak to co? wszystko jest w nim szczególne! już pierwsze godziny jego obecności w moim życiu były szczególne.
|
|
|
co jest w nim takiego szczególnego ? szczególnego w nim ? jak to co? wszystko jest w nim szczególne! już pierwsze godziny jego obecności w moim życiu były szczególne.
|
|
|
często zastanawiam co tak na prawdę mnie w Tobie urzekło .
|
|
|
Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił, tego czego się pragnie.
|
|
|
Rozkochał, zranił, wyśmiał i nie dał zapomnieć. Czyli skrócona historia większości dziewczyn.
|
|
|
czas otrzepać się z kurzu tamtych wspomnień przeszłość nigdy nie wraca.
|
|
|
chociaż droga każdego człowieka jest inna, zawsze istnieje pewien punkt,w którym wszystkie się zbiegają.
|
|
|
Jeżeli chciałabym żebyś się mną pobawił, stałabym na półce w sklepie z zabawkami.
|
|
|
Nieproporcjonalnie wiele rzeczy nas dotyczy, które mało nas obchodzą.
|
|
|
Kiedyś byłyśmy małymi dziewczynkami, wierzyłyśmy w bajki, fantazjowałyśmy, jakie będzie nasze życie. Biała suknia, królewicz, który zabierze nas do zamku na szczycie góry. Wieczorem w łóżku zamykałyśmy oczy i wierzyłyśmy gorąco w to, że marzenie się spełni. Święty Mikołaj, Wróżka i Królewicz byli tak blisko, że czuło się ich smak. Ale człowiek dorasta. Któregoś dnia otwieracie oczy i bajka pryska. Zwracamy się do ludzi i rzeczy, którymi ufamy. Sęk w tym, że trudno całkowicie uwolnić się od tej bajki, bo prawie każdy chowa w sobie ten promyk nadziei i wiary, że pewnego dnia otworzy oczy i marzenie się zniszczy .
|
|
|
Są takie dni które zaczynają się dobrze, a potem bez powodu, nie wiadomo czemu, jedno słowo, które normalnie, by cię nie obeszło, doprowadza cię do płaczu i agresji, czasami nawet do depresji . jednym słowem, cały dzień zniszczony .
|
|
|
Miałam Go tylko polubić, a zakochałam się do granic własnych możliwości .Nawet nie wiedziałam , że tak potrafię.
|
|
|
W tym cały sekret - że niektóre historie są niedokończone, jakby przerwane w połowie. A wtedy tkwią w nas tym mocniej, bo kiedy nie zamkniemy jakiegoś etapu, nie możemy przejść do następnego.
|
|
|
|