 |
izuchowo.moblo.pl
Jeśli czegoś byłam pewna to tego że ukochana osoba potrafi złamać serce. Moje już złamano rozbito na tysiące kawałeczków. Nie chciałam przechodzić tego po raz drugi.
|
|
 |
|
Jeśli czegoś byłam pewna, to tego, że ukochana osoba potrafi złamać serce. Moje już złamano, rozbito na tysiące kawałeczków. Nie chciałam przechodzić tego po raz drugi.
|
|
|
|
Były to jedynie słowa, zbitki głosek lub liter, ale raniły jak sztylety.
|
|
|
|
Kiedy ode mnie odszedłeś wydawało mi się, że wyrwano mi z ciała wszystkie najważniejsze organy, że mój tułów to jedna wielka rana o poszarpanych brzegach, pulsująca, nie gojąca się mimo upływu czasu
|
|
|
|
Pomaga mi leczyć stare rany, a przynajmniej swoją obecnością opatruje je, uśmierzając ból.
|
|
|
|
Zanim Cię poznałam, moje życie przypominało bezksiężycową noc. Mrok rozpraszały jedynie nieliczne gwiazdy przyjaźni i rozsądku. A potem pojawiłeś się Ty. Przeciełeś to ciemne niebo niczym meteor. Nagle wszystko nabrało barw i sensu. Kiedy zniknąłeś, kiedy meteor skrył się za horyzontem, znowu zapadła ciemnośc. Otaczała mnie czerń. Nic się nie zmieniło, poza tym, że Twoje światło mnie poraziło. Nie widziałam już gwiazd. Wszystko straciło sens.
|
|
|
|
Koniec miłości. Koniec mojego życia.
|
|
|
|
Żółty jesienny liść, tyle mi opowiedział. Dałeś mi go bez słów, jednak on dobrze wiedział. Jesień wszystko odmienia, niesie smutek i łzy, lecz zawdzięczam jesieni, że kiedyś kwitły bzy. Żółty liść opadł z drzewa naszych uczuć i marzeń. Tulę do ust i szepczę, że to nie takie proste. Jesień wszystko zamienia, zwiędłe liście i wiatr. Miłość moja do Ciebie, wciąż trwa, wybacz, że trwa. Garstkę prochu liściach, zostawiłeś po sobie... Garstkę prochu wspomnień, porwał jesienny wiatr...
|
|
|
|
Świat skończył się już dawno – teraz znikło z powierzchni ziemi to, co udało mi się po tamtej katastrofie odbudować.
|
|
|
|
Byłam taka zajęta udając zajętą.
|
|
|
|
Jeśli mamy być razem, niebo mi niepotrzebne.
|
|
|
|
I będzie tak, jakbym nigdy nie istniał.
|
|
|
|
Byłam jak osamotniony księżyc - satelita, którego planeta wyparowała w wyniku jakiegoś kosmicznego katakizmu, mimo jej braku, ignorując prawo grawitacji uparcie krążyłam wokół pustki, po swojej dawnej orbicie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz