 |
|
Kolejny dzień który nic szczególnego do mojego życia nie wniósł. Jedynie kolejne złe stopnie spowodowane kompletnym brakiem chęci do nauki. Kiedy będę miała w końcu na tyle siły by zebrać się w garść i zabrać za siebie? Może lepiej by mi było gdybyś tu była. Miałabym może większą motywację, że mam jeszcze po co tu być i żyć stłamszona wśród nienormalnych ludzi. / irrepressible
|
|
|
|
Pół roku dzieli mnie od największego marzenia, które prawdopodobnie się spełni. Pół roku zbierania oszczędności i modlenia się o to by Twoja przyjaciółka sprawiła żeby to marzenie pobiło wszelkie moje oczekiwania w życiu. Wszelkie cele, które sobie postawiłam, które miałam spełnić. To by był najszczęśliwszy dzień mojego zatrutego życia. W ten sposób oderwałabym się od rzeczywistości, pozostawiając w swojej głowie najwspanialsze wspomnienie. Teraz muszę tylko czekać, aż to marzenie się spełni. / irrepressible
|
|
|
|
Dlaczego większość ludzi, to osoby, które nie mają swojego własnego stylu, charakteru a co najważniejsze osobowości? Starają się podążać za modą. Niektórym to wychodzi, niektórym nie, ale wszyscy są tak samo bezwartościowi jeśli przestaną się interesować lub zajmować czymś co 'kochali' ale zwyczajnie przestało być to cool. / irrepressible
|
|
|
|
Jedyne co chcę teraz robić, to usiąść w wygodnym dresie, z kubkiem gorącej herbaty, włączyć muzykę i śmiać się do monitora, z tak głupich rzeczy, które śmieszą tylko Ciebie i mnie. / irrepressible
|
|
|
|
Co z tego, że różnię się trochę od innych? To inni powinni się przejmować tym, że są tacy jak wszyscy. Jeśli nie potrafisz dogłębnie poznać samego siebie, to tym bardziej nie poznasz drugiego człowieka. Więc nie narzekaj po roku, czy dwóch latach, że ktoś okazał się fałszywy. A jeśli już tak jest to pogódź się z tym. Widocznie nie był Ciebie wart. / irrepressible
|
|
|
|
No i jak zawsze. Przyszłam ze szkoły i siadłam przed komputerem. Mimo, że umieram z głodu nie chcę mi się jeść. Zresztą kogo to obchodzi? No właśnie, nikogo. Wiem, że powinnam się teraz uczyć, ale wolę włączyć muzykę, tą którą tak bardzo kocham i tylko czekać, aż ona wróci ze szkoły, wejdzie na gg i znów jak co dzień będziemy mogły przegadać do wieczora o dobrych rzeczach, jak i o niczym. / irrepressible
|
|
|
|
Dobra, wstałam. Teraz już nie pozostaje nic jak tylko mieć pozytywne myśli. Dzień jak co dzień. Wstaje, myje się, ubieram, jem śniadanie. Wychodzę. Wychodzę i idę przed siebie z słuchawkami w uszach. Tylko wtedy czuje jakbym była jedyną osobą na świecie. Reszta nie istnieje. Szkoda, że trwa to jedynie dziesięć minut. Dziesięć minut beztroskiej wolności. Pozostała część dnia jest zazwyczaj do dupy. / irrepressible
|
|
|
|
Jutro kolejny pusty dzień w szkole. Mimo, że inne szkoły zostały zamknięte z powodu mrozu to moja i tak nie może być zamknięta bo po co, skoro jest tylko -35 stopni. Dojdę szybko, nie ma problemu, ale tam muszę zmagać się z tym chorym otoczeniem, które wydaje się jakby żyło na zupełnie innej planecie. A może to ja, nie jestem jakimś przeciętnym człowiekiem, może jestem nienormalna, może przeciwnie, ale muszę to wszystko znosić, kolejny dzień który nic nie zmieni. Znowu muszę robić rzeczy których nie lubię. Czemu już nie można samemu o sobie decydować? Dlaczego nie można spełniać swoich marzeń? Potem zazwyczaj jest już na to za późno, ale ci co o tym decydują mają zniszczoną świadomość. / irrepressible
|
|
|
|
Nie ważne co robię, czy jem, czy leżę, czy siedzę na koniu. Zawsze w mojej głowie jesteś Ty, nie potrafię zliczyć ile razy na dzień o Tobie pomyślałam. Ciągle zastanawia mnie co w danej chwili robisz, czy pamiętasz o mnie. A przede wszystkim w szkole. Nie masz pojęcia ile bym dała, żebyś tu ze mną była. Może to być dziwne, w sumie nie tylko dla Ciebie, ale i dla mnie, po tylu kłótniach i sprzeczkach, ja nadal Cie kocham, kocham jak nikogo innego, na ten swój głupi sposób, ale szczerze Ola. / irrepressible
|
|
|
|
Nie lubię tych przejedzonych tekstów o miłości. Dlaczego większość ludzi skupia swoje myśli wyłącznie na tym? Co jest w tym wartościowego? Ja wolę usiąść na rozepchanym, wygodnym fotelu, wziąć książkę do ręki i wgłębiać się w jej tekst, wypełniony narkotyczną głębią, której nie każdy jest w stanie zrozumieć. / irrepressible
|
|
|
|
Nie wiem czy długo wytrzymam w tym zakażonym fałszerstwem otoczeniu, ale postawiłam sobie jeden cel-muszę wygrać. Muszę wytrzymać to co dzieje się teraz tu gdzie jestem. Muszę się pomęczyć kto wie ile, może rok, może dwa, może dziesięć lat. Ale warto się postarać, żeby potem mieć beztroskie życie, które ma się tylko jedno. / irrepressible
|
|
|
|
Błądzę, błądziłam i błądzić zawsze będę. Poszukując coraz to nowszych rozwiązań, by życie było prostsze. Ale moim priorytetem jest znalezienie prawdziwej przyjaźni. Wiem, ona sama nie przyjdzie, dlatego staram się, staram jak tylko mogę, żeby tym razem nikogo nie zawieść. / irrepressible
|
|
|
|
Dodaj komentarz