 |
indreamshaapy.moblo.pl
Dla naukowców wszystko jest takie proste. Dla mnie jesteś naukowcem. Całe życie starasz się to wszystkim udowodnić i przebijasz głową mur. Mimo to jesteś tak straszni
|
|
 |
|
Dla naukowców wszystko jest takie proste. Dla mnie jesteś naukowcem. Całe życie starasz się to wszystkim udowodnić i przebijasz głową mur. Mimo to, jesteś tak strasznie zagmatwanym człowiekiem. W twoim świecie nie ma zasad i nic nie jest jasne. teraz wygląda tak, a za chwilę jest jego przeciwieństwem. Nie jesteś linią prostą, nie jesteś też kamieniem. Raczej rzeką albo konikiem polnym. A może scenariuszem? Właśnie. Zakochałeś się w teatrze, którego mogłeś być reżyserem. Jednak nie byłeś. Przez wywyższanie się, jakby wszystko i wszyscy byli gównem. Powinieneś przestać patrzeć na świat i próbować go potępiać. Powinieneś najpierw przeanalizować siebie.
|
|
|
|
Wszyscy mamy blizny, zbieramy je przez całe życie. Blizny po dziecinnych upadkach i szkolnych bójkach, po wyciętym wyrostku i po dziecku wyjętym z brzucha w chwili, kiedy jego serce przestawało już bić. Blizny po chwilach, gdy ciała nas zawodziły, nie spełniając naszych oczekiwań. I blizny wewnątrz, niewidoczne- od ostrych odłamków pijackiego krzyku rozpryskującego się po domu jak szkło ze szkolnego okna, od wyzwisk rzucanych w twarz na podwórku. Tych blizn nie pokazujemy nikomu, bo gdy je pokazujemy, ludzie odwracają głowy i zmieniają temat, a w najlepszym przypadku rozpoczynają licytację.
|
|
|
|
My, ludzie, strasznie spinamy się ,aby być jacyś. Codziennie rysujemy siebie, dolepiamy do siebie klejem kolejne kartki, zdjęcia, wrysowujemy się w ramki, aby poczuć że jesteśmy czymś więcej niż imieniem i nazwiskiem.
|
|
|
|
jest tak samo, może tylko trochę smutno
i nie mówisz dobranoc i nie mogę przez to usnąć
i może trochę pusto i znowu jest to rano.
i znów uwierzyć trudno, że marzenia się spełniają .
|
|
|
|
Nie chciałam wiele. Chciałam tylko, by w końcu mnie zrozumiał, by pojął moje emocje, trwając przy mnie jak najdłużej. Tylko tyle, i aż tyle.
|
|
|
|
Kiedy już zamknę ten rozdział w życiu. Postawię nad nim ostatnią kropkę i będę go mogła przeczytać bez żalu, nienawiści i smutku - tak, wtedy do Ciebie przyjdę z butelką dobrego wina i porozmawiamy, jak zwykli znajomi. Wtedy być może ucieszę się z Twojego szczęścia. I wtedy może znów zapragnę znaleźć szczęście. Ale teraz odejdź.. i pozwól mi odnaleźć siebie, bo właśnie się zgubiłam...
|
|
|
|
Najbardziej bolą te wszystkie drobne rzeczy, które spotykają nas w życiu. Te właśnie rzeczy mają tendencję do przyciągania się. Kumulują się. Same nie bolą aż tak mocno, lecz gdy złączą swoje siły, nie można powstrzymać bólu. Boli wszędzie i gdy powstrzymasz jedno musisz szukać drugiego miejsca gdzie boli, i tak w kółko. To jest właśnie najgorsza trucizna.
|
|
|
|
w takich chwilach nie da się powstrzymać łez, teraz nadszedł Naszej wspólnej drogi kres .
|
|
|
|
Wszystkiego najlepszego,
szczęścia wyśnionego,
zdrowia, radości
i dużo miłości.
Bądź zawsze uśmiechnięty,
nawet gdy masz złe momenty.
Niech Ci się spełnią wszystkie życzenia,
a przede wszystkim najskrytsze marzenia.
|
|
|
|
I gdyby nie fakt, że potrafię być wredna, sprytna i upierdliwa, nie miałabym nic. Ale gdybym miała fajniejszy tyłek, ładniejsze włosy i całkowity brak szacunku do samej siebie, zapewne miałabym wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz