 |
i.need.you.moblo.pl
Idę za nimi bo oni idą za mną. Wiesz jak to się nazywa? To lojalność!
|
|
 |
|
Idę za nimi, bo oni idą za mną. Wiesz jak to się nazywa? To lojalność!
|
|
|
|
! -Dać mu kolejną szansę?
-Dwa razy do Tej Samej Rzeki się nie wchodzi!
-Nie, to nie jest tak jak myślisz.. Gdy pływam w Morzu Szczęścia prąd zabiera mnie na Ocean Wspomnień. A potem, gdy suszę się na Wyspie Załamanych Serc on chwyta mnie za rękę i topi w Tej Samej Rzece
|
|
|
|
`ta księżniczka była szarą myszką lecz lubiła tą hardcorową miłość, ten pocałunek w pokoju obok i chowanie księcia do szafy.
|
|
|
|
- dziewczyno ! twoje serce krwawi ! zobacz .. . krew płynie , strumieniem . coś ty narobiła . ?! - takie pytania , to do tego pana , o tam .
|
|
|
|
`tak mocno trzymał mnie za rękę jakbym miała zaraz uciec. tak intensywnie się we mnie wpatrywał jakby widział mnie pierwszy raz. tak profesjonalnie udawał że mnie kocha, że przez chwilę uwierzyłam..
|
|
|
|
Jeśli ludzie niedojrzali mieliby się pobierać, to trzeba byłoby przygotować dla nich specjalny tekst przysięgi małżeńskiej: "Ja, egoista, biorę ciebie, moja naiwna ofiaro, za żonę i ślubuję ci, że w dobrej i złej doli będę się troszczył wyłącznie o siebie i że nie opuszczę ciebie tak długo, jak długo będzie mi z tobą wygodnie."
|
|
|
|
Nie rozumiem czemu tak na niego reaguje, on nie jest wcale taki ładny inie ma wyróżnia się specjalnie z tłumu. A ona jak ta wariatka krąży wzrokiem po jego ciele, wzdycha, trzęsie się i śmieje rumiana gdy siędę niej odezwie.
- Może po prostu go kocha.
|
|
|
|
nie mogłam przecież przykuć cię do ściany, i kazać ci pokochać, natychmiast, znów.
|
|
|
|
Wyrwij me serce i wyrzuć, spal, potnij, nakłuj, zjedz! Cokolwiek. nie chcę go.
|
|
|
|
Zdałam sobie sprawę, że nie mam już marzeń. Nie jest mi jednak obojętne, co będzie jutro. Po prostu cieszę się każdą chwilą i z pokorą biorę to, co daje los.
|
|
|
|
Wiesz, jednego byłam pewna i jestem do dzis. Że żadna nie miała tyle, co ja - Twoje serce, Twoje ciepło, wspólną pościel...
|
|
|
|
Pytasz co u mnie? Wśród codziennej rutyny, wylanych łez i fałszywych ludzi staram się poszukać choć promyka, małego promyczka szczęścia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz