 |
|
chciałabym przed śmiercią spojrzeć w lustro i powiedzieć - tak stara, zrobiłaś kurwa wszystko co mogłaś.
|
|
|
|
PIERDOLE TO CO BĘDZIE JUTRO
|
|
|
|
proste słowa, możesz nazwać je kiczem ale dla mnie to było największe przeżycie Naprawdę chciałem iść z Tobą przez życie Nigdy nie pojmiesz co się działo w mojej psychice Głupi marzyciel, to wszystko było mitem Przeklinam moment gdy weszłam na twoją orbitę . / PRZESZŁOŚĆ
|
|
|
|
aż tak nie jest przejebane , bo nawet w naszym mieście jest zajebisty balet . Chciałabym, aby wymyślono sposób na butelkowanie wspomnień - tak jak perfum. Żeby nigdy się nie ulotniły, ani nie straciły świeżości. Żebym w każdej chwili mogła otworzyć buteleczkę i przeżyć to jeszcze raz.
|
|
|
|
Koniec. Wyleczyłam się. W końcu udało mi się Ciebie pozbyć. Moja podświadomość jest wolna, a ja w końcu zaczynam żyć życiem, nie Nim. Moje serce doszło do siebie, ale to nie znaczy, że jest gotowe ponownie pokochać. O nie, już więcej nie zaryzykuję. Zbyt wiele mnie to kosztowało. Zbyt wiele brutalnych wspomnień, które powodowały bezsenność.
|
|
|
|
Pierdolnij drzwiami. Raz a porządnie. Tak żeby zadudniło i zatrzęsło. Chcę mieć pewność, że już nie wrócisz
|
|
|
|
Jeśli nie udało Ci się coś, czego bardzo chciałaś, to znaczy, że czeka Cię jeszcze coś lepszego!
|
|
|
|
a musisz uwierzyć w siebie, bo wiara czyni cuda !
|
|
|
|
Siedziała na parapecie z kubkiem kakao i zastanawiała się ile już w życiu straciła. pewnie każdy by jej powiedział,że jest za młoda żeby cos w życiu stracić,ale Ona zawsze wiedziała lepiej. Z każdym łykiem uświadamiała sobie że straciła w życiu już bardzo wiele,ale nie czuła ani smutku,ani żalu ztej utraty. Lecz w pewnym momencie poleciały jej łzy,łzy,które już dawno czekały żeby się wydostać,bo przypomniała sobie,że utraciła cząstke siebie,którą oddała miłości swojego życia. Utraciła tą cząste bezpowrotnie.
|
|
| fruitt dodał komentarz: |
13 marca 2011 |
|
|
Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, że to On/Ona, a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może...
|
|
|
|
Dodaj komentarz