 |
|
"Nie chciałem żadnych zmartwień, wciąż zataczając koła
To życie zbyt normalne, nie chcę się przystosować"
|
|
|
|
Czy jeśli upadnę, podniesiesz mnie? Bez Ciebie moja dusza jest dziurawa
|
|
|
|
Bez Ciebie staje się samotna
I nie mogę ruszyć dalej
|
|
|
|
Jest tak samo, może tylko trochę smutno. I nie mówisz mi dobranoc, i nie mogę przez to usnąć.
|
|
|
|
A co jeśli kiedyś będziemy mijać się bez słowa, nie czując zupełnie nic?
|
|
|
|
Gdy przestawałeś pragnąć, aby coś nie uległo rozpadowi, przestawałeś cierpieć, kiedy to się działo.
|
|
|
|
Po chwili odkrywasz, że to, co miało być lekarstwem na wszystko, było tylko pięknie opakowną trucizną.
|
|
|
|
Dopiero po czasie zaczynasz dostrzegać, że zrobiłeś coś nie tak, za szybko kogoś skreśliłeś, a teraz nie potrafisz wyrzucić go ze swojej głowy.
|
|
|
|
Nie szukaj mnie, nie trzeba.
Gdy jestem - nie dostrzegasz.
Gdy znikam - łzy wylewasz.
A mnie nie ma.
|
|
|
|
To boli - kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie
I trudno, tak musiało być
Nie mam złudzeń, nie mam pretensji, nie czuję nienawiści
|
|
|
|
To tylko krok, by pomyśleć i się cofnąć
Zatrzymać w gardle słowo, które może kogoś dotknąć
Czasem nie wolno odpuścić i stanąć z boku
Bo w życiu są sprawy dużo ważniejsze, niż spokój
|
|
|
|
Popadam już w depresję, nie czuję nic kompletnie.
Nie wiem czy mówię z sensem, może to tylko brednie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz