 |
finely.moblo.pl
Jestem duchem dziewczyny którą tak bardzo chcę być. Jestem odłamkiem dziewczyny którą kiedyś tak dobrze znałam.
|
|
 |
|
Jestem duchem dziewczyny, którą tak bardzo chcę być. Jestem odłamkiem dziewczyny, którą kiedyś tak dobrze znałam.
|
|
|
|
Nie musisz się wstydzić tego, co teraz czujesz. Przeciwnie... to, że odczuwasz taki ból, jest twoją największą siłą.
|
|
|
|
Tęskniłeś? To naprawdę nie była tęsknota. To było raczej jak krótkotrwałe niespełnione pożądanie.
|
|
|
|
Nie mów, że rozumiesz. Nikt nie może pojąć tego co czuje niekochana. Wydaja się, że nieszczęśliwa miłość to tylko parę łez i jakaś chora obsesja. To najgłupsze co słyszałam, chyba, że uważasz, że gdy Twoje nieprzychylne spojrzenie sprawia, że nie mam sił by wstać z łóżka, oczy mam wiecznie zapuchnięte od płaczu, choć już nawet nie mogę płakać przez ten ból, który zadaje sobie sama obwinianiem o wszystko, co mogło sprawić, że właśnie tak na mnie spojrzałeś to tylko chora obsesja.
|
|
|
|
Nasz świat jest pełen złamanych rzeczy: złamanych serc, złamanych obietnic, złamanych ludzi.
|
|
|
|
A przecież doskonale znałam nauki mądrej antropolog, że miłość to tylko chemia, to tylko niefrasobliwy skok oksytocyny i dopaminy. Dobrze pamiętałam jej przestrogi przed pochopnym zbliżaniem się ludzi... Bo nagle - za sprawą dopaminy - można poczuć głębokie przywiązanie do kogoś, z kogo nie ma specjalnego pożytku w życiu…
|
|
|
|
czasem mam tak, że idę ulicą i modlę się, żeby ktoś mnie potrącił.
|
|
|
|
nienawidzę tego uczucia, kiedy wiem, że stać mnie na więcej, ale mam zły dzień. po prostu źle wstałam, źle wyprostowałam włosy, miałam niewygodną bluzkę, źle pociągnięty róż czy inne. nienawidzę nie mieć siły.
|
|
|
|
Nieśmiałości : PIERDOL SIĘ!
|
|
|
|
No, ok, spoko, teraz udajesz, że nigdy nic się nie stało. Rozumiem. Już rozumiem. Jesteś chujem, i tyle. Dziękuję, życzę szczęścia, dobranoc.
|
|
|
|
potrzebujesz czegoś spektakularnego. czegoś z fajerwerkami. dodającego adrenaliny. czegoś, co będzie pulsowało w Twoich skroniach jak alkohol spożyty w nadmiernej ilości. nie chcesz randki w ciemno, zorganizowanej przez Twoją przyjaciółkę. wolisz, żeby późnym wieczorem, potrącił Cię jadąc swoim lichym rowerem, a później ratując Ci życie, zakochał się w Twojej bezradności.
|
|
|
|
Wiem, to dziwne, aż sama nie mogę uwierzyć, jednocześnie nie chcę zapeszać, ale... jest dobrze. Naprawdę. Śpię w nocy, normalnie funkcjonuję za dnia. Nie żyję kimś. Żyję moim życiem. Fantastyczny stan zwany "wolność". Nie wiem tylko, skąd bierze się uczucie pustki. Jakby czegoś mi brakowało. Może to przez to, że już się przyzwyczaiłam do bólu i łez? Może wręcz brakuje mi cierpienia? Nie wiem. Nie wiem też, czy ta "wolność" tak do końca mi odpowiada. Nie wiem, czy nie byłam szczęśliwsza mając kogoś, o kim mogłam myśleć, o kim mogłam śnić, dla kogo żyłam. Haha, w gruncie rzeczy wychodzi, że kiedy cierpię, jestem szczęśliwa. No, takie rzeczy tylko u mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz