 |
evolet.moblo.pl
Skąd wiemy jak dużo jest zbyt dużo. Zbyt dużo i zbyt wcześnie. Zbyt dużo informacji. Zbyt dużo przyjemności. Zbyt dużo miłości. Zbyt dużo wymagań. I kiedy jest tego ws
|
|
 |
|
Skąd wiemy, jak dużo jest zbyt dużo. Zbyt dużo i zbyt wcześnie. Zbyt dużo informacji. Zbyt dużo przyjemności. Zbyt dużo miłości. Zbyt dużo wymagań.
I kiedy jest tego wszystkiego zbyt dużo na nasze siły?
|
|
|
|
Czekanie nauczyło mnie, by nie czekać,
nie czekać na zmiany, gesty, słowa i powroty.
|
|
|
|
...każdy pragnie miłości absolutnej, a takiej miłości nie trzeba szukać w innych, lecz w sobie. Ona drzemie w nas i tylko my możemy ją w sobie rozbudzić. Ale do tego potrzeba nam drugiego człowieka. Życie ma sens tylko wtedy, gdy mamy u swego boku kogoś, kto odwzajemnia uczucia.
|
|
|
|
Jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o twoich planach na przyszłość.
|
|
|
|
Po prostu przypomnij sobie, że Jemu Twoich oczu nie brakuje.
|
|
|
|
“Każdy przecież początek to tylko ciąg dalszy.”
|
|
|
|
Życie to zbiór miejsc i ludzi, którzy nadają sens czasom, w którym żyjemy, naszym czasom. Gromadząc doświadczenia
rozwijajmy się i dojrzewamy, dzięki nim poznajemy siebie. Niektóre są ważniejsze od innych i to one kształtują nasz charakter. Uczą nas odróżniać właściwe, od tego, co niewłaściwe. Uczą nas jak rozróżniać dobro od zła. Uczą nas, kim być a kim nie być. Uczą nas, do czego dążyć. W ten sposób niektórzy ludzie i niektóre rzeczy stają się nieodłączną częścią nas. Pomagają nam w wyrażaniu siebie, dodają nam siły abyśmy zawsze byli sobą. A jeśli rzeczywiście mają wartość, wpływają na to jak świat się zmienia i ewoluuje. Wtedy nie należą już do nikogo, ale stają się własnością nas wszystkich.
|
|
|
|
Czasem może zabraknąć cierpliwości. Gdy po raz siódmy musisz coś tłumaczyć. Po raz siedemnasty poprawiać coś, po raz siedemdziesiąty wysłuchiwać niewiarygodnych usprawiedliwień. I radość, gdy po raz siedemdziesiąty siódmy zdobywasz się na to, by darować winę.
|
|
|
|
Zawsze trzeba wiedzieć, kiedy kończy się jakiś etap w życiu. Jeśli uparcie chcemy w nim trwać dłużej niż to konieczne, tracimy radość i sens tego, co przed nami.
|
|
|
|
Gdyby można odmłodzić człowieka, jak drzewo. Ściąć z niego złe wspomnienia, zeskrobać cały ból, wszelkie rozczarowania, jak martwą tkankę; poobcinać błędy, głupie decyzje, pomyłki, prześwietlić myśli...
|
|
|
|
Są sprawy na tym świecie, na które nie mamy wpływu. Czasem obwiniamy za nie siebie z nadzieją, że w ten sposób uda nam się je zrozumieć.
|
|
|
|
Nie rezygnuj z nadziei, nie daj się ponieść rozpaczy z powodu tego, co się stało. Opłakiwanie tego, co nie wróci, co zostało stracone bezpowrotnie, jest najgorszą z ludzkich słabości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz