 |
chokoreeto.moblo.pl
czasami w autobusie spotykam mężczyzn którzy pachną jak ty. podchodzę wtedy bliżej i szepczę złodziej! ale mój lekarz mówi że to nie jest miłość tylko choroba lokomoc
|
|
 |
|
czasami w autobusie spotykam mężczyzn którzy pachną jak ty. podchodzę wtedy bliżej i szepczę złodziej! ale mój lekarz mówi że to nie jest miłość, tylko choroba lokomocyjna .
|
|
|
|
pier*olnij drzwiami. raz a porządnie, tak żeby zadudniło i zatrzęsło. chcę mieć pewność, że już nie wrócisz.
|
|
|
|
Dla nikogo nic nie znacząc, odrzucała od siebie wspomnienia. Była zapomnianą, bo chciała nią być. Księżniczka swojego losu, pani własnych myśli. Dlaczego płaczesz, księżniczko?
|
|
|
|
A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...
|
|
|
|
A miłość? Sarkazm. Ironia. Riposta. Odpowiedź na retoryczne pytanie. Taka odpowiedź, jakby jej w ogóle nie było.
|
|
|
|
powód ?
bo nie jestem jak większość lasek - puszczalska
|
|
|
|
-Chcesz mój autograf na czole? Albo nie, może na piersi?
-Jak chcesz możesz dać na ręce..
-Nie na ręce nie, chyba że na ramieniu ale.. ale to już za dolara
|
|
|
|
Being a woman is a terribly difficult task, since it consists principally in dealing with men.
|
|
|
|
God is a DJ. Life is a dancefloor. Love is the rhythm. You are the music.
Bóg jest DJem. Życie jest parkietem. Miłość jest rytmem. Ty jesteś muzyką.
|
|
|
|
Boję się spojrzeć Ci prosto w oczy chociaż nic złego nie zrobiłam. Ja po prostu nie chce zobaczyć w nich odrzucenia...
|
|
|
|
jest nieprzewidywalna
jak rozlana pod nogami substancja łatwopalna
|
|
|
|
Powiesiłam płaszcz na wieszaku i usiadłam na krawędzi łóżka. Wzięłam do ręki kolorowe pismo i przewertowałam kilka stron. Łza spłynęła mi po policzku, za nią nastepna i kolejne. Przetarłam oczy i próbowałam czytać, alep o chwili obraz zupełnie się rozmazał. Ogarnęła mnie złość. Miałam ochotę czymś rzucić, czymkolwiek, wyładować frustrację, która gromadziła się we mnie już od dawna. Jak to możliwe, że nic, dokładnie nic mi nie wychodzi? Za co się wezmę, porażka. Czego nie dotknę, plajta. Dlaczego zdraziecka natura obdarzyła mnie pragnieniem twórczego życia, kiedy do niczego, absolutnie do nieczego się nie nadaję?!
|
|
|
|
Dodaj komentarz