|
Uparcie dążyła do celu, trzymała się swoich racji, sama dobrze wiedziała, czego chce i co jest dla niej dobre. Nie chciała słuchać innych. Była samodzielna. Zbyt samodzielna. Zrozumiała to, kiedy stanęła na rozstaju dróg, kiedy nie wiedziała co ma zrobić. Wtedy właśnie potrzebna jej była pomoc, dobra rada kogoś bliskiego, oparcie przyjaciół, wsparcie rodziców. Wtedy dopiero zdała sobie sprawę, że nie ma nikogo. Zawsze była samowystarczalna, zawsze, wszędzie sama. Była samotna, w tym momencie, sama, jedna. Teraz odczuła brak drugiej osoby, dopiero wtedy, kiedy wszystko straciła, przez własne cholernie wysokie ego. Egoistka, powiedzieliby ludzie. Nie. Ona po prostu chciała pokazać światu, że jest silna, że może sama. Ale oszukiwała samą siebie. Była słaba, za słaba, by samej stawiać opór życiu. Obudziła się za późno, ale nic nie mogła zrobić. Już wybrała taką drogę i musi nią iść dalej.
|
Dodaj komentarz