 |
bittersweet377.moblo.pl
Psychiatra wie że ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko w innych ludziach wie że depresja to nic innego jak bezdomność na depresję cierpią ludzie którzy nie mają
|
|
 |
|
Psychiatra wie, że ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko w innych ludziach, wie, że depresja to nic innego, jak bezdomność, na depresję cierpią ludzie, którzy nie mają w kim mieszkać.
|
|
|
|
Jest mi niedobrze. mam dość swojej głupoty, wszystko się pieprzy. Nie mam siły się ruszyć, wziąć się za siebie. Mam ochotę wyłączyć telefon, nie czuć nie myśleć nie analizować nie chcieć..
|
|
|
|
Stoję w bolesnym szpagacie pomiędzy „zostaję”, a zuchwałym raczej – „nigdy więcej”./
|
|
|
|
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezbronnie opuszczonymi rękoma.
|
|
|
|
Odkąd Cie poznałam, zaczęłam nadużywać słów : nie ogarniam, ja pierdole, mam wyjebane.
|
|
|
|
żyjemy tak jak śnimy, sami.
|
|
|
|
Cierpimy, bo czujemy, że dajemy więcej, niż otrzymujemy w zamian.Cierpimy ,bo nasza miłość jest nie doceniana. Cierpimy, bo nie udaje nam sie narzucić naszych reguł gry. — Paulo Coelho" Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam"
|
|
|
|
Rozpaczliwie pragnę się z Tobą zobaczyć. Na razie nie mogę sie z tym uporać. Z tym oczekiwaniem. I z tym napięciem. A najbardziej z tymi atakami czułości. Czy można mieć ataki czułości?
|
|
|
|
Kompletnie pijani i zjarani wchodziliśmy po schodach gubiąc kolejne części swojej garderoby. Atmosfera na dworze oddawała kompletnie to co się działo w naszej sypialni. Pioruny. Pamiętam dokładnie moment, kiedy nasz wzrok stał się mglisty, jakbyśmy wchodzili w inny wymiar. Przebiegło mi przez myśl, że sąsiedzi pewnie wezwą kogoś z recepcji, ale to nie miało najmniejszego znaczenia, przeszył mnie dreszcz rozkoszy. Później ujął moje dłonie i tak leżeliśmy wpatrzeni w siebie.
|
|
|
|
Nie rozumiem tego. Dlaczego nie możemy porozmawiać czy aż tak źle wyglądam w Twoich oczach? Jeśli tak, to przepraszam. Przepraszam, za to, że zrobiłam tak jak zrobiłam. Zapewne gdybym cofnęła czas, zrobiłabym to samo, bo robiłam to, co uważałam za słuszne, ale tego żałuje na prawdę i z całego serca przepraszam. Tylko za jedno nie przepraszam, za to, co czułam. Za uczucia się nie przeprasza.
|
|
|
|
Postanowiłam zostać w łóżku do południa. Może do tego czasu szlag trafi połowę świata i życie będzie o połowę lżejsze.
|
|
|
|
i obiecaj mi, że pewnego dnia będziemy wracać do jednego domu, zasypiać i budzić się w jednym łóżku, jeść śniadanie w jednej kuchni, parzyć sobie nawzajem kawę po nieprzespanej nocy, dawać sobie całusa przed wyjściem do pracy, na uczelnie, czy gdzieś, a potem wracać, znowu, do siebie i nie będzie niekończących się w samotności niby-sekund.
|
|
|
|
Dodaj komentarz