 |
bijbanana.moblo.pl
Ktoś kiedyś powiedział że każdy facet pragnie mieć grzeczną dziewczynę która będzie niegrzeczna tylko dla niego a każda dziewczyna pragnie mieć niegrzecznego chłopak
|
|
 |
|
Ktoś kiedyś powiedział, że każdy facet pragnie mieć grzeczną dziewczynę,która będzie niegrzeczna tylko dla niego, a każda dziewczyna pragnie mieć niegrzecznego chłopaka, który będzie grzeczny tylko dla niej.
|
|
|
|
Miłość jest jak narkotyk. Na początku odczuwasz euforię, poddajesz się całkowicie nowemu uczuciu. A następnego dnia chcesz więcej. I choć jeszcze nie wpadłeś w nałóg, to jednak poczułeś już jej smak i wierzysz, że będziesz mógł nad nią panować. Myślisz o ukochanej osobie przez dwie minuty, a zapominasz o niej na trzy godziny. Ale z wolna przyzwyczajasz się do niej i stajesz się całkowicie zależny. Wtedy myślisz o niej trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej w pobliżu - czujesz to samo co narkomani, kiedy nie mogą zdobyć narkotyku. Oni kradną i poniżają się, by za wszelką cenę dostać to, czego tak bardzo im brak. A Ty jesteś gotów na wszystko, by zdobyć miłość.
|
|
|
|
` Ktoś złapał mnie mocno za ramię. Odwróciłam się szybko i spojrzałam na niego pytającymi oczyma. "Porozmawiamy?" Zapytał zdyszany. Obruszyłam się tylko i dalej szłam w swoją stronę. "Błagam. No cholera, proszę Cię!" Zatrzymałam się. Stanął bardzo blisko mnie, tak, że czułam jego szybki i gorący oddech na szyi. "Czego chcesz?" zapytałam chłodno. "Spójrz na mnie." Nie wytrzymałam. "Biegniesz za mną pół drogi, żebym na Ciebie spojrzała?!" Krzyknęłam tak głośno, że przechodnie patrzyli na nas z dezaprobatą. "Tak." Zaśmiałam się sarkastycznie. "Tylko tracę czas." Odwróciłam się na pięcie i ruszyłam dalej. "Chciałem, żebyś to zrobiła, bo w Twoich oczach widać miłość do mnie." Odwróciłam się znowu. "Miłość? Widzisz miłość?" Z każdym słowem zbliżałam się do niego coraz bardziej. "To dziwne, bo ja, zawsze, gdy patrzę w lustro, w swoich oczach widzę nienawiść. I choć Cię, kurwa, kocham, to nienawidzę bardziej!" Syknęłam. W jego zaszklonych oczach odbijała się moja twarz.
|
|
|
|
Kochał dwie dziewczyny... O imieniu Subtelność i Nienawiść.Ta pierwsza była skromna,cicha i nieśmiała, druga zaś kochała ranić i bawić się uczuciami.On nie potrafi wybrać pomiędzy nimi... Wybrał Nienawiść... Kochał ją,szanował i darzył ogromnym zaufaniem...Jednakże,ona zabawiła się nim i porzuciła jak bezpańskiego psa.Wtedy przypomniał sobie o Subtelności...Lecz ona powiedziała mu słodkie spierdalaj .
|
|
|
|
siadam na jakimś trawniku, nawet nie wiem gdzie. otwieram piwo zapalam papierosa i załączam najlepszą piosenkę kojarzącą mi się z Tobą. siedzę tak aż skończy się piwo, papieros i miłość.
|
|
|
|
pozwolę Ci odejść. pozwolę. ale najpierw patrząc mi prosto w oczy, wykrzycz, że nic nie znaczę. wykrzycz, że nawet to kiedy wtulałam się w Twój dwudniowy zarost było nieporozumieniem.pozwolę Ci odejść. pozwolę, jeżeli mi udowodnisz, że postępujesz zgodnie z sercem. że nie stawiasz się mu na przeciw ze względu na swoją chorą dumę, tym samym odbierając mi szansę na szczęście.
|
|
|
|
a ja jestem wyjątkowa, facet nie wyznał mi miłości o 13:13 czy 16:16 czy jeszcze o 06:06 . mój wyznał mi miłość w piątek trzynastego o 17:59 i co głupio?
|
|
|
|
siadłam dzisiaj w tym śniegu, patrząc w niebo. ludzie zastanawiali się co robie, i dlaczego . Gdy podszedł do mnie przyjaciel i zapytał ja tylko odpowiedziałam - dzisiejsze niebo przypomina mi jego oczy. dopóki nie bedzie ciemno, nie wróce do domu.
|
|
|
|
Tysiące rozmów na gadu-gadu, 3000 sms' ów. a gdy się widzimy nie mamy tematu do rozmowy
|
|
|
|
- bo ludzie są jak gwiazdy. - eee? co ty gadasz , chyba ta noc za bardzo Ci uderzyła do głowy. - nie, serio. ksiądz dzisiaj mówił. ze mamy taki sam skład chemiczny jak gwiazdy. tyle ze my mamy zdolność wiary w siebie. wiemy po co tu jesteśmy..
|
|
|
|
rzucić, to wszystko i uciec. zacząć żyć od nowa. z nową etykietką. bez opinii, na starcie. bez ludzi, którzy kładą Ci kłody pod nogi. bez problemów, bez rutyny. bez abstrakcyjnej nadziei na lepsze jutro. chcę uciec. ale nie mogę. dalej tkwię, w tym zakichanym, szklanym, pudełku, zwanym życiem. stąd, nie ma wyjścia. nawet śmierć, jest zbyt bezszelestna, by pomóc.
|
|
|
|
Czy to nie ironia losu? Ignorujemy tych, którzy nas uwielbiają. Uwielbiamy tych, którzy nas ignorują. Kochamy tych, którzy nas ranią i ranimy tych, którzy nas kochają.
|
|
|
|
Dodaj komentarz