 |
artystkazespalonegoteatru.moblo.pl
każde nowe od jutra zaczyna się od jutra kazdy nowy dzień przepełnia się ohydnym lenistwem kompletna nuda przeradza się w chęć odpoczynku ukojne popołudnia z
|
|
 |
|
każde nowe " od jutra " zaczyna się od jutra, kazdy nowy dzień przepełnia się ohydnym lenistwem
kompletna nuda przeradza się w chęć odpoczynku ukojne,popołudnia z ludźmi dla których wartożyć każda porażka daje nowe doświadczenie, ciągle iść do przodu nie oglądając się za siebie, brak planów to cały plan.
|
|
|
|
odmieniłaś moje życie (...)
na prawde Cię Kocham i chciałbym spedzić z Tobą resztę zycia
|
|
|
|
Przyszedł dzień, kiedy musiałam dokonać wyboru. Pomiędzy aniołami pędzącymi po ulicach miasta a zwykłymi ludźmi patrzącymi na mnie zza drugiej strony stołu.
Pomyślałam, jak to dobrze, że czarna jest noc po błękicie poranka. Jak dobrze, że można uciec sprzed ludzkich oczu. Zniknąć w tłumie. Namalować obraz, którego nikt nigdy nie zobaczy. Płakać z rozpaczy. Wisieć na obłoku.
|
|
|
|
musisz cos stracić by coś docenić by to odzyskać musisz się zmienic...
|
|
|
|
zarzekasz się,
że zrobisz dla NIEJ wszystko
a jak przychodzi co do czego to po nocach placze
własnie przez
Ciebie
i nie ma nikogo, kto ją przytuli i powie, ze wszystko bedzie dobrze …
|
|
|
|
Uwielbiam sobie wyobrażać ,że za mną tęsknisz.
|
|
|
|
Bo każdy jest do kogoś lub czegoś przywiązany nawet nie będąc tego świadomym . Ja obsesyjnie jestem przywiązana do Ciebie i wiem że nie jestem w stanie tak bardzo przywiązać się do nikogo innego.
|
|
|
|
Gdy zapada noc, budzi sie zapach namietnosci pełen magii…
Bierze w objecia zmysły przepełnione pragnieniami,
|
|
|
|
You were the one who made my world
|
|
|
|
nie będę zbierać myśli w jedną całość to nie w moim stylu, mam kilka kategorii a gdy otworzy się ich horyzonty pojawia się artystyczny nieład
Indywidualistka, która we mnie mieszka nie pozwala ujednolicić się z otoczeniem
własne zdanie , własna wyobraźnia , własny styl bycia.wrażliwość często usuwa ból przez łzy .
Ciągła droga perfekcji przez gąszcz niepowodzeń , kanciaste kamienie bólu oraz ocean rozpaczy ... by dotrzeć do sacrum szczęścia
|
|
|
|
Być może jednak schwytasz w dłonie wiatr i usłyszysz jego magiczną muzykę, która napełni cię siłą. Dotkniesz prawdy, staniesz się częścią doskonalej harmonii kosmosu, która smakuje jak sen.
bo prawda jest bólem, który gryzie duszę jak dziki pies i rozrywa twoje myśli na strzępy. Prawda jest samotnością i pokorą, która rzuca cię czasem na kolana. Prawda jest łzami rozpaczy i ciemnością w środku najjaśniejszego dnia [ .. ]
|
|
|
|
Miłość to krótki akt prowadzący do spełenienia. Dość hałaśliwy,pełen czarów i najdelikatniejszej muzyki, która wypełnia ciało.
I samotność, która wielką pustką wypełnia to co po niej poostanie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz