 |
ariplanes.moblo.pl
A gdy już wrócisz to usiądę Ci na kolanach oprę moje dłonie na Twoich ramionach i będę całować Twoją twarz. Kawałek po kawałku.
|
|
 |
|
A gdy już wrócisz, to usiądę Ci na kolanach, oprę moje dłonie na Twoich ramionach i będę całować Twoją twarz. Kawałek po kawałku.
|
|
|
|
Tyle słów wypowiedzianych pomiędzy Twoim i moim sercem.
|
|
|
|
Jesteś hipokrytką. Mówisz o wielkiej miłości , a kiedy ją spotykasz odwracasz się do niej plecami . Chyba przegraliśmy nasze szczęście .
Miłego życia.
|
|
|
|
'Nie zapomniałam.. Nie przestałam kochać.. Nie przestałam tęsknić i myśleć o Tobie. I wcale się nie pogodziłam z myślą, że już nie wrócisz. I tylko jakoś dziwnie mi gdy widząc Cię daleko gdzieś nadal czuję te motylki w brzuszku i łzy cisnące się do oczu. Kocham Cię wciąż.. Tak bardzo mi Ciebie brakuje.. Nauczyłam się już udawać przed innymi, że nic do Ciebie nie czuję. Lecz w środku nic się nie zmieniło bo nadal jesteś najważniejszą osobą w moim życiu..'
|
|
|
|
-Nie mam ochoty już żyć.!
- co !? dlaczego ?!
- bo żyje bez niego. / ariplanes
|
|
|
|
To bardzo dziwne uczucie, nie kochać nikogo. Ta dziwna pustka w sercu tak dziwnie bezpiecznie...../ ariplanes
|
|
|
|
Powinnam była walczyć .. właśnie powinnam. / ariplanes
|
|
|
|
- Chodź pomogę Ci. Podaj rękę.
- Ale..
- No dalej, zaufaj mi.
- Ale jak coś pójdzie nie tak, Ty też..
- To spadniemy razem.
|
|
|
|
"-Wiesz,to dziwne,ale ja cię kocham
-To nie jest dziwne.Dziwne jest to,że ja też cię kocham ♥ "
|
|
|
|
Każdy sam dla siebie jest zagadką i taką zagadką jest dla drugiego człowieka'
|
|
|
|
„Są w życiu chwile, gdy myśli się, że jest tak źle, iż już gorzej być nie może. Wtedy właśnie okazuje się... że jednak może.”
|
|
|
|
Bo ja jestem inna. Mam swój świat. Nikt oprócz mnie nie ma do niego wstępu. To życie jest snem. Tylko ja wie co w nim jest, moje smutki, radości, zmartwienia. Ja sama wiem czego chcę. Nic ani nikt nie może tego zmienić. Ja kocham swe marzenia, wspomnienia. Ciężko mi żyć, ale żyje i cieszę się każdą chwilą.Bo ona nie będzie wiecznie trwać. Łapie ją garściami, upajam się nią. A później, gdy się skończy, płaczę wspomnieniami. I znów zaczynam żyć od nowa dążąc do swego szczęścia. A może tak mi się tylko wydaje?
|
|
|
|
Dodaj komentarz