 |
anulka0710.moblo.pl
A ona znów udawała że ma go głęboko w nosie. Jak najdalej odsuwała od siebie myśl że tak bardzo pragnęła z nim być. Nigdy nie potrafiła przyznać się do błędu. Do tego
|
|
 |
|
A ona znów udawała, że ma go głęboko w nosie. Jak najdalej odsuwała od siebie myśl, że tak bardzo pragnęła z nim być. Nigdy nie potrafiła przyznać się do błędu. Do tego, że taki drań mógł zawładnąć całym jej światem.
|
|
|
|
Nie żałuj niczego!
Pamiętaj, że nic innego nie mogło się wydarzyć, biorąc pod uwagę, kim wtedy byłaś i jak wyglądał wówczas świat. Zmienić możesz jedynie chwilę obecną, więc z przeszłości musisz czerpać naukę.
|
|
|
|
- Jak możesz pożegnać się z kimś, bez kogo nie wyobrażasz sobie życia?
- Nie pożegnałam się. Nic nie powiedziałam. Po prostu odeszłam. Tamtej nocy postanowiłam
przejść przez drogę w jej najszerszym miejscu.
|
|
|
|
Niech nikt nie mówi mi, że przyjaźń między byłymi kochankami jest możliwa. Nie jest. Życzysz ukochanej osobie szczęścia, nakładasz uśmiech na twarz tak dla niepoznaki, a w głębi serca cierpisz patrząc na jej uśmiechnięta twarz. Ten uśmiech nie należy już do Ciebie...
|
|
|
|
wiesz co jest w tym najgorsze ?
to, że go pragnę.
tak jak się pragnie zakazanego owocu.
|
|
|
|
tym bardziej tęskni się do czegoś, czego się nie posiadało, prawda?
|
|
|
|
-boisz mi się spojrzeć w oczy? - zapytał biorąc ją za rękę.
wtem spojrzała na niego, po cichu szepcąc:
-boje się, że zakocham się w nich tak jak w Tobie.
|
|
|
|
Co sprawia, że człowiek zaczyna nienawidzić sam siebie? Może tchórzostwo. Albo nieodłączny strach przed popełnianiem błędów, przed robieniem nie tego, czego inni oczekują.
|
|
|
|
zbyt często i zbyt długo czekałam już w moim życiu na ludzi lub zdarzenia, które się potem nigdy nie realizowały, albo realizowały się tak późno, że nie miało to już dla mnie żadnego znaczenia.
|
|
|
|
W końcu uznała, że świat jest zbyt wielki,
miłość zbyt niebezpieczna,
a Matka Boska zbyt wysoko w niebie,
aby wsłuchiwać się w prośby dzieci.
|
|
|
|
Przez lata toczyłam nieustanną walkę z własnym sercem, gdyż bałam się smutku, cierpienia i rozstań. Żyłam w przekonaniu, że prawdziwa miłość jest ponad tym wszystkim i lepiej umrzeć niż jej nie zaznać. Wydawało mi się, że odwaga jest przymiotem innych ludzi, teraz ze zdumieniem odkrywałam jej istnienie w sobie samej. Nawet jeśli miłość niesie z sobą rozłąkę, samotność i smutek, to warta jest ceny, jaką trzeba za nią zapłacić.
|
|
|
|
i mówi, że on ją nie obchodzi, że nie chce go znać, ale jej oczy mówią coś zupełnie innego ..
|
|
|
|
Dodaj komentarz