|
anulka0710.moblo.pl
Nazywał mnie dzieciakiem ... i nazywa wciąż ... nigdy nie widział we mnie kobiety. Może z wyjątkiem jednego dnia kiedy zapytał się czy może porozmawiać ze mną jak z Kobi
|
|
|
Nazywał mnie dzieciakiem ... i nazywa wciąż ... nigdy nie widział we mnie kobiety. Może z wyjątkiem jednego dnia, kiedy zapytał się czy może porozmawiać ze mną jak z Kobietą.
|
|
|
Moje wspomnienia z każdym rokiem wywołują we mnie
coraz słabsze emocje
i coraz głębsze wzruszenia ...
|
|
|
Śpij spokojnie. Tęsknię. Jestem.
|
|
|
Prawdziwe szczęście w życiu nie polega na uśmiechach radości, ale właśnie na tych momentach niepewności, kiedy wszystko może się odwrócić, tylko że nikt nie wie, w którą stronę...
|
|
|
Pozwól tęsknić za sobą
i tęsknij też ...
|
|
|
Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb
jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy kiedy nie wracamy wieczorem do domu.
|
|
|
Czas goi rany, wspomnieniami rekompensuje nam to co straciliśmy.
|
|
|
Wiesz, temu jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie. Bez reszty. Chciałabym być z nim i podróżować z nim i czekać na niego wtedy, kiedy nie mógłby mnie ze sobą zabierać. Chciałabym dla niego utrzymywać dom w czystości i robić
zapasy na zimę, kompoty, konfitury, marynować grzyby, kwasić ogórki, butelkować szczaw, pomidory, kisić kapustę i inne wspaniałości. Chciałabym mu zrobić na drutach albo na szydełku długi długi ciepły szalik i ciepły sweter i ciepłe rękawiczki i ciepłą czapkę i bardzo ciepłe skarpety i w ogóle. Bo to tak jest, że dla siebie, owszem, można coś tam zrobić, ale dla drugiego człowieka to już można coś niesamowicie pięknego zrobić, wszystko. Wszystko. I czy ja wiem... może jutro zgaśnie słońce, przecież może... albo nam je przesłoni, na zawsze jakiś straszny potworny grzyb... Przecież może.
|
|
|
Jestem taka zwyczajna.
Dziękuję Ci za to, że przy Tobie
czuję się kimś wyjątkowym.
|
|
|
Cierpienie, które Cię przerasta
i wydaje się nie do udźwignięcia.
Radość, której aż nie możesz w sobie pomieścić.
A jednak Twoje życie jest na Twoją miarę.
Pasuje jak ulał. Po prostu nie było przymiarki,
dlatego czasem fason Cię zaskakuje.
|
|
|
Chodziliśmy nie szukając się, ale wiedząc, że chodzimy po to, żeby się znaleźć.
|
|
|
Nigdy nie zastanawiano się, dokąd zmierzam, zawsze tylko kim byłam. Lecz przecież wiem, czym było moje okropne dzieciństwo. Chciałabym tylko wiedzieć, co zrobić, żeby z tego wyjść.
|
|
|
|