 |
aneta904.moblo.pl
nie umiem wybaczyć utraty mych marzeń zniszczyłeś nadzieje na bycie wciąż razem skłamałeś o jeden raz za dużo a ja męczyłam się za długo
|
|
 |
|
nie umiem wybaczyć utraty mych marzeń
zniszczyłeś nadzieje na bycie wciąż razem
skłamałeś o jeden raz za dużo
a ja męczyłam się za długo
|
|
|
|
Wybrałeś inaczej niż tego chciałam
spóźniłeś się ja już wybrałam.
|
|
|
|
twój szept uspakaja mnie bo jesteś ukojeniem każdy ruch twój
sprawia ze czuje sie jak w niebie
bo te wszystkie dni które wypełniasz ty daje
szczęście mi każdy wdech mój drży
jestem wdzięczna ci ze uświadamiasz mi co znaczy
śnic co dzień chronisz mnie od natłoku łez
nic nie robisz wbrew lecz przeciwnie wręcz
kocham cię aż tak bardzo ze oddalam sie już na zawsze wiesz,
już na zawsze wiesz
|
|
|
|
uzależniam sie tracę zmysły wiesz właśnie
tego chcesz moja pewność ze chcesz już tylko
mnie kontroluje gest w którym staram sie udowodnić
ze to dla ciebie chce zdobyć życia cel ktorym stałes sie
|
|
|
|
Twój głos który mówi mi ze jestem najpiękniejsza
udowadniasz mi to w najmniejszych czułych gestach
mówiąc kocham cię wciąż upewniasz mnie
o tej sile która bije we wszystkie moce
żyje dajesz pewność mi ze sie nie mylę
ukochany wiesz w tobie widzę przyjaciela dziś
już wiesz ze to w twych ramionach chce
umierać bo w nich czuje sie najbezpieczniej
jakbym wygrała w życiu cale szczęście
|
|
|
|
Nagle zrozumiesz, że mnie już tu nie ma.
Poszłam i nie chcę już niczego zmieniać.
|
|
|
|
Nie wierzę w te dni, które mi obiecałeś
Pójdę tam gdzie nie będziesz mógł mnie znaleźć.
W miejsce, gdzie Twoje kłamstwa nie dochodzą.
|
|
|
|
Idę drogą, którą miałam iść razem z Tobą
Złe wspomnienia z Tobą muszę wziąć wraz ze sobą
|
|
|
|
Błądzę myślami po krainie wspomnień,
Błądzę szukając miejsca gdzie zapomnę.
Wzrokiem ludzi złych wciąż prowadzona,
Sama nie jestem w stanie ich pokonać.
|
|
|
|
Chce dotknąć twojej dłoni, wiedzieć że jesteś blisko.
Dziękuje wszystkim bliskim,
doslownie za wszytsko !
|
|
|
|
Chce bliskim choć raz dawać powody do dumy,
ale mi to nie wychodzi przez to, że
mam taki umysł.
Nie chce wierzyć w jutro,
bo to dla mnie nie ma sensu.
Moge mieć tylko nadzieje że zrozumiesz senną wersów.
Nawet jak odejde, prosze,
o mnie nie zapomnij.
zrozum, ze śmiercią nie wygram.
|
|
|
|
Czemu patrzysz na mnie, mamo, znowu takim wzrokiem ?
Czemu wszystko jest nie tak, cokolwiek nie zrobie ?
Chociaż staram sie jak moge,
to i tak to jest na marne.
Dzisiaj większąść moich marzeń zdaje sie być nierealne.
Straciłem wiare w Boga, bo On we mnie juz nie wierzył.
Myśle siedząc znów na oknie,
będąc zapatrzony w księżyc..
Jak tutaj mam przeżyć, żebym nigdy już nie ranił ?
Czemu większość moich snów kończą się, być koszmarami.
Dlaczego jak dynamid, wybucham, wpadam w furię ?
Chyba nigdy nie zrozumiem, czemu życie jest tk trudne.
|
|
|
|
Dodaj komentarz