|
Miłość w swojej istocie jest pragnieniem miłości, o czym wiedzą tancerze - tworząc cały poemat ze zbliżania się ku sobie, choć mogliby połączyć się od razu.
|
|
|
...Duch Tańca nie ma barwy, kształtu czy rozmiaru. Jest jednak ucieleśnieniem jedności, siły i piękna, które tkwi w nas. Każdy, kto żyje duchem tańca, młody, stary czy niepełnosprawny, kreuje i przetwarza idee na sztukę, która zmienia jego życie. Taniec to lustro odbijające to, co niemożliwe, czyniąc je możliwym. Każdy może go dotknąć, usłyszeć, poczuć i przeżyć...
|
|
|
...Taniec przynosi radość i wolność, daje złudzenie, że mimo iż nie umiemy latać jak ptaki, możemy jednak zbliżyć się ku niebu, ku świętości i nieskończoności...
|
|
|
Taniec był życiem, jego życiem. Pasją. I miłością.
|
|
|
Nie tańczę samym ciałem. To coś bardziej emocjonalnego. Dlatego każdy mój taniec jest inny. Zależy od tego, jak się czuję, w jaki sposób chcę wyrazić samą siebie. Nigdy nie powtarzam tego samego ruchu w jednakowy sposób. W tańcu chodzi o to, by pokonać własne słabości i ograniczenia. Sama wyznaczam sobie granice! Kto powiedział, że nie dam rady?
|
|
|
Mam zamiar tańczyć, dopóki nie zapadnie się parkiet.
|
|
|
Tańczyć nogami, to jedna rzecz,
ale tańczyć z sercem to inna...
|
|
|
I w tym szalonym życiu, i przez te wszystkie szalone czasy,
to Ty, to Ty sprawiasz, ze tańczę.
|
|
|
Jesteś każdą minutą mego dnia.
|
|
|
Co by się stało, gdybyśmy zamiast konstruować nasze życie, okazali tyle szaleństwa, czy też mądrości, by je wyrażać tańcem?
|
|
|
Tańczy i tańczy... i tańczy, a poza tym przygląda się, jak inni tańczą, i tańczy jeszcze więcej.
|
|
|
Ona, oprócz tańca, nigdy niczego nie była pewna.
|
|
|
|