 |
aboniety.moblo.pl
Kochałam patrzeć w twoje oczy. Nic nie zastąpi tych dwóch ogników na widok których nogi miałam jak z waty.
|
|
 |
Kochałam patrzeć w twoje oczy. Nic nie zastąpi tych dwóch ogników, na widok których nogi miałam jak z waty.
|
|
 |
Udawała, że wszystko było dobrze, chodź tak na prawdę cały jej świat nie miał już sensu.
|
|
 |
Na tej ziemi, jest tyle cudownych istot udających ludzi.
|
|
 |
Inne cele w życiu, inne plany i pragnienia, muszę wszystko pozmieniać. Tak jak czas wszystko zmienia.
|
|
 |
Jutro jest wielką zagadką.
|
|
 |
Czas przemija nawet wtedy, kiedy wydaje się to niemożliwe. Nawet wtedy, kiedy rytmiczne drganie wskazówki sekundowej zegara wywołuje pulsujący ból. Czas przemija nierówno - raz rwie przed siebie, to znów niemiłosiernie się dłuży - ale mimo wszystko przemija. Nawet mnie to dotyczy.
|
|
 |
Ostatnio udało mi się zdobyć wszystko, czego chciałam i wszystko o czym marzyłam, ale gdzieś po drodze straciłam nawet więcej... I nagle to wszystko, okazało się być nic warte.
|
|
 |
Walczymy zaparcie o rzeczy nie możliwe. dążymy do spełnienia abstrakcyjnych marzeń i realizacji nieosiągalnych snów. wydaje nam się, że jesteśmy silni i damy radę. Że nic nie jest w stanie nam przeszkodzić, a my z satysfakcją osiągniemy cel.
|
|
 |
Gdy się rodzimy, jako małe dzieci pragniemy szczęścia i zabawy. Gdy dorastamy pragniemy życia jak z bajki. Lecz gdy już nie jesteśmy dziećmi chcemy w życiu być szczęśliwym i mieć te dziecinne marzenia wiedząc, że może kiedyś się spełnią.
|
|
 |
Jeśli masz w życiu choć jeden adres pod który zawsze możesz pójść i być pewien, że zostaniesz przyjęty. Jeśli znasz choć jeden numer telefonu pod którym zawsze się ktoś odezwie, bez względu na porę, bez względu na wszystko; to znaczy że jesteś naprawdę szczęśliwym człowiekiem.
|
|
 |
Zdarza nam się, że tak niezgrabnie idziemy przez życie; potykamy się o własne nogi, zahaczamy o nieistniejące korzenie do przesady gładkich, asfaltowych nawierzchni. Upadamy z hukiem.
|
|
 |
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.
|
|
|
|