|
idę chodnikiem z oczami wbitymi w czubki swoich butów. ludzie myślą - nastolatka z bezproblemowym życiem. trochę zmęczona, blada, z pasją na ramieniu. a przecież nawet mnie nie znają. nie zamienili ze mną nigdy, ani jednego słowa, a wydaję się im że napisali o mnie książkę. wystawiają opinię mówiąc że nie doceniam tego co mam. ale może najpierw przyjdź. pogadaj, poznaj, a nie stawiaj mi zdania na podstawie wieku czy bytu bo takie teksty wrzucam do szufladki zatytułowanej - mam to w dupie. /nietahistoria♥
|
Dodaj komentarz
hell.yeah:
tak działają stereotypy, które są najczęściej mylne. Przecież po co tracić czas na poznawanie jakiejś osoby? Łatwiej jest przecież wywnioskować po wyglądzie. Takie niestety są teraz czasy ;) Bardzo podoba mi się wpis, życiowy jest ;)
