 |
|
Nie chce żebyś był we mnie szalenie zakochany, żebyś latał za mną z kwiatami, śpiewał mi piosenki, przedstawiał mnie każdej ciotce, którą mijamy i chwalił się mną przed kuzynami. Wiesz czego chce ? Po prostu kochaj mnie, bądź przy mnie zawsze kiedy Cię potrzebuje, a kiedy będę płakała, płacz razem ze mną. Rozumiesz ?
|
|
|
|
I to potworne, męczące uczucie kiedy widzę ciebie z nią. Nadal kocham.
|
|
|
|
Straciłam sens życia więc jak teraz żyć ? Kocham cie tak mocno ale tobie to nie wystarczyło.Popełniłam jeden mały błąd i nagle ciebie już nie było
|
|
|
|
"I widziałam tą troskę w Twoich oczach, gdy moje stawały się szkliste.."
|
|
|
|
Uciekam od moich uczuć, od myśli, od mojego zmartwienia. Od prawdy wreszcie. Wszystko w nadziei, że jeśli wystarczająco długo będę odwracać swoją uwagę od bólu, to w którymś momencie rana sama z siebie przestanie boleć.
|
|
|
|
chciałabym być Twoją ulubioną dziewczyną. chciałabym, abyś myślał, że to ja jestem powodem dla którego żyjesz. chciałabym, żeby mój uśmiech był Twoim ulubionym.
|
|
|
|
Zapal papierosa i puść całe życie z dymem. Zabij wszystkie myśli, a potem załóż pętlę na szyję.
|
|
|
|
W magazynku mam ostatni nabój. Mam sobie kurwaa strzelić w łeb, bo kocham Cię na zabój?
|
|
|
|
A ta naiwna idiotka wciąż wierzy, wierzy, że on wróci jeszcze kiedyś
|
|
|
|
a w moim sercu większe dziury niż na polskich drogach .
|
|
|
|
Moje serce pękło i rozpadło się na milion kawałeczków. Chciałam je poskładać, bo myślałam, że to będzie jak ułożenie puzzli. Myliłam się. Pogubiłam kilka części układanki, przez co pozbawiłam serce wrócenia do jego prawowitej formy, tak samo jak swoje życie. Ono również zostało pozbawione kilku tych mniejszych detali, ale one niestety miały spory wpływ na jego stan. W moim świecie zabrakło słońca, bo zgubiłam części z żółtym kółeczkiem i kilkoma kreskami, które miały być promyczkami. Zabrakło szczęścia, bo w między czasie upuściłam puzzla z czterolistną koniczynką, która miała je symbolizować. Zabrakło miłości, bo na całej układance nie było nikogo oprócz mnie. Nie było nikogo, kto pokazałby mi, jak silne i piękne jest to uczucie. Nie było nikogo, kto przyniósłby brakujące elementy układanki. Więc moje serce zostało z drobnymi dziurami, które w końcu zszyłam, a mój świat skleiłam taśmą. Nie wygląda to ani trochę ładnie, ani stabilnie, ale nie niszcz mi tego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
